zaterdag in week 10 door het jaar

'In elke stad en in elk dorp waar je komt, moet je uitzoeken wie het waard is je te ontvangen; blijf daar dan tot je weer verdergaat. Groet de bewoners van het huis dat je binnengaat. Laat jullie vrede over dat huis komen als het dat waard is, maar als het dat niet waard is, laat dan die vrede naar je terugkeren.' Zo zegt Jezus ons vandaag

Jezus is zich bewust van de weerstand die zijn boodschap bij anderen kan oproepen en Hij bereidt zijn leerlingen dan ook voor op de mogelijkheid van afwijzing. Dit gold voor zijn leerlingen, maar het geldt voor elke christen, die in wezen de missionaire opdracht in zich draagt Gods boodschap uit te dragen doorheen daad en woord. En dan kan het inderdaad gebeuren dat ook wij op een zekere weerstand botsen. Vraag is dan: Hoe gaan wij daarmee om?

Voor alle duidelijkheid: verkondiging zit 'm niet enkel en alleen in het woord nemen. In sommige gevallen kan dat zo zijn, maar in vele gevallen gaat het over keuzes die je maakt (grote levenskeuzes, maar ook kleine keuzes doorheen de dag); thuis, in je familiekring, op de werkvloer,... Ik denk aan oprechtheid, eerlijkheid, kiezen om niet mee te roddelen, kiezen om wel iemand te vergeven,... Je levenswijze, de keuzes die je maakt, is ook een vorm van verkondiging; een stille, maar soms heel duidelijke vorm. En ook dan stoot je soms op verzet, op gelach of zelfs gespot. Dat gebeurt. Vraag is: hoe gaan we daarmee om?

Van belang is, denk ik, in de liefde te blijven. In Christus dus. Bij Hem ben en blijf je in goed gezelschap, wat een garantie is niet te gaan veroordelen, mensen in vakjes te plaatsen. Het houdt je wakker de ander steeds te blijven benaderen in Gods barmhartigheid, bereid zijnde telkens opnieuw te vergeven, voor iemand te bidden, de ander nooit 'weg te gooien'.

En soms moet je je gezicht draaien. Al was het maar om geen kwade dingen te zeggen. Het is soms beter even weg te gaan. Niet uit vlucht. Ook niet uit schaamte. Maar om even te bezinnen en te herinneren waar het over gaat. Om dan, gesterkt in en door de Heer, terug naar de situatie te gaan.

Het niet altijd makkelijk om met tegenstand om te gaan. Er zijn christenen die menen dat ze Christus moeten verdedigen. Ik denk dat dat niet zo is. Wij moeten veeleer Christus verheerlijken: door zijn liefde te zijn, door steeds opnieuw bereid te zijn te vergeven, door vanuit Hem de ander te benaderen.

Het kruis kan daarvoor een bron van genade zijn. Daar leren we niet enkel wat barmhartigheid betekent, maar het draagt ook de genade in zich als christen Gods barmhartigheid te zijn. Het kruis omhelzen, haar genade welkom heten, is zo belangrijk. Juist om mét de verrezen Heer ieder ander tegemoet te gaan.

Laat ons biddende, liefhebbende mensen zijn. Nooit als meerderen, altijd als broer of zus.

Een gezegende zaterdag,

kris