dinsdag in week 10 door het jaar

Vandaag horen we in de psalm: 'Breng de juiste offers, heb vertrouwen in de Heer.'

Het offer waartoe we geroepen zijn is het offer van de liefde, en wel in diepe verbondenheid met de Heer; Hij, die een en al liefde was, en is. Opnemend in zichzelf, zal Hij met ons de weg gaan die God van ons vraagt.

Concreet betekent dit: leven voor en in de liefde. En dit heel de dag door. Mét, in en door de Heer. Altijd oog hebbend waar je kan liefhebben. En je daar eenvoudig aan geven. Als het kan met een beetje enthousiasme.

't Is een keuze als een ander.
Vraag is: waarvoor kiezen we?

'k Zou zeggen: Laten we kiezen voor het leven, kiezen voor de liefde, kiezen voor God, kiezen voor de ander.

Vorige zondag was het Pinksteren, waarbij we liturgisch gezien de paastijd officieel afsloten. Liturgisch gezien misschien wel, maar niet in 't dagelijks leven. Daar is het de bedoeling dat de paastijd altijd doorgaat. Een christen is geroepen een paasmens te zijn. Dat wil zeggen dat je leven geënt is op de verrezen Heer, en dat je leeft (lees: liefhebt) in zijn paasgenade.

Dat betekent niet dat je leven zorgeloos zal zijn. Het leven zit vol zorgen, ieder draagt z'n rugzak, soms is het leven hard en doet het pijn. Maar dit doet niets af aan het feit dat we al deze zaken in Christus kunnen dragen. Of beter gezegd: Hij zal ons dragen midden de zorgen van het leven. En dan leef je fundamenteel anders. Je weet je bemind, getroost, gesteund, gezegend,... kortom, gedragen. Niet als een mooie en troostvolle gedachte, maar als een vredevolle realiteit. Zo is de Heer bij ons, trouw en zich gevend als Hij is.

Het betekent ook niet dat de liefde als vanzelfsprekend zal ervaren worden. Liefde is dat gewoonlijk niet. Een leven leiden van liefde is niet evident. Het vraagt keuze, het vraagt moeite en engagement. Maar juist deze weg geeft in de diepte vreugde; aan jezelf en als het goed is aan degene die je bemint. God is er blij om, en hopelijk ook degene naar wie je je liefde concreet toedraagt. Maar zelfs al is deze laatste er niet blij om, en hebben we het niet klaar gespeeld hem iets van Gods vrede te geven, het mag je zelf niet weerhouden in de liefde te blijven staan.

En mensen, weet dat je niet heilig hoeft te zijn om lief te hebben. Gewoon je best doen, goed wetend waarmee je bezig bent. Liefst spontaan. Als een levenshouding. Vanuit een gezond gebedsleven. Gewoon elkaar graag zien. Trouw. Jezelf gevend aan het leven, aan God, aan de ander.
Is je liefde niet volmaakt? Ach... wie is volmaakt? De Heer is er om ons bij te staan. In zijn barmhartigheid is Hij altijd opnieuw bereid ons in zich op te nemen, op te tillen als we gevallen zijn, te vergeven indien nodig. Van belang is Hem niet uit het oog en het hart te verliezen. Jezelf voortdurend aan Hem geven is de opdracht. En dat komt veel goed.

Een mooie dag,

kris