dinsdag in week 10 door het jaar

Vandaag horen we in de psalm: 'Breng de juiste offers, heb vertrouwen in de Heer.'

Het offer waartoe we geroepen zijn is het offer van de liefde, en wel in diepe verbondenheid met de Heer; Hij, die een en al liefde was, en is. Opnemend in zichzelf, zal Hij met ons de weg gaan die God van ons vraagt.

Concreet betekent dit: leven voor en in de liefde. En dit heel de dag door. Mét, in en door de Heer. Altijd oog hebbend waar je kan liefhebben. En je daar eenvoudig aan geven. Als het kan met een beetje enthousiasme.

't Is een keuze als een ander.
Vraag is: waarvoor kiezen we?

'k Zou zeggen: Laten we kiezen voor het leven, kiezen voor de liefde, kiezen voor God, kiezen voor de ander.

Vorige zondag was het Pinksteren, waarbij we liturgisch gezien de paastijd officieel afsloten. Liturgisch gezien misschien wel, maar niet in 't dagelijks leven. Daar is het de bedoeling dat de paastijd altijd doorgaat. Een christen is geroepen een paasmens te zijn. Dat wil zeggen dat je leven geënt is op de verrezen Heer, en dat je leeft (lees: liefhebt) in zijn paasgenade.

Dat betekent niet dat je leven zorgeloos zal zijn. Het leven zit vol zorgen, ieder draagt z'n rugzak, soms is het leven hard en doet het pijn. Maar dit doet niets af aan het feit dat we al deze zaken in Christus kunnen dragen. Of beter gezegd: Hij zal ons dragen midden de zorgen van het leven. En dan leef je fundamenteel anders. Je weet je bemind, getroost, gesteund, gezegend,... kortom, gedragen. Niet als een mooie en troostvolle gedachte, maar als een vredevolle realiteit. Zo is de Heer bij ons, trouw en zich gevend als Hij is.

Het betekent ook niet dat de liefde als vanzelfsprekend zal ervaren worden. Liefde is dat gewoonlijk niet. Een leven leiden van liefde is niet evident. Het vraagt keuze, het vraagt moeite en engagement. Maar juist deze weg geeft in de diepte vreugde; aan jezelf en als het goed is aan degene die je bemint. God is er blij om, en hopelijk ook degene naar wie je je liefde concreet toedraagt. Maar zelfs al is deze laatste er niet blij om, en hebben we het niet klaar gespeeld hem iets van Gods vrede te geven, het mag je zelf niet weerhouden in de liefde te blijven staan.

En mensen, weet dat je niet heilig hoeft te zijn om lief te hebben. Gewoon je best doen, goed wetend waarmee je bezig bent. Liefst spontaan. Als een levenshouding. Vanuit een gezond gebedsleven. Gewoon elkaar graag zien. Trouw. Jezelf gevend aan het leven, aan God, aan de ander.
Is je liefde niet volmaakt? Ach... wie is volmaakt? De Heer is er om ons bij te staan. In zijn barmhartigheid is Hij altijd opnieuw bereid ons in zich op te nemen, op te tillen als we gevallen zijn, te vergeven indien nodig. Van belang is Hem niet uit het oog en het hart te verliezen. Jezelf voortdurend aan Hem geven is de opdracht. En dat komt veel goed.

Een mooie dag,

kris

Reacties

  1. Nu begint de gewone tijd door het jaar. Voor mij de mooiste tijd, omdat we nu waar mogen proberen te maken wat het Paasmysterie van Jezus ons bracht en inhoudt. Nu mag het Rijk Gods of Jezus zelf in ons leven gestalte krijgen. We lezen over Elia. Zijn naam betekent: 'Mijn God is Jahwe'. In een tijd, te vergelijken met de onze, waar alles draaide om geld en goed, toen was dat koren en vee, regende het drie jaar niet meer. Wat betekenen dan nog kudde en akkers? Het was de tijd van de Baälgoden en dat waren de goden van de vruchtbaarheid, zeg maar van geld en goed. Ook nu hebben wij in zo'n tijd geleefd. God was niet meer nodig, de mens zou het wel zelf oplossen. Maar we zien het: dat kan hij niet. Gisteren ging ik benzine tanken. Twee euro en veertig cent voor een litertje. Dat is vijftig cent meer dan de vorige tankbeurt, een maand geleden. De sancties tegen Rusland komen gewoon op onze eigen kop neer. Maar goed, mij treft in dat verhaal van Elia en de weduwe hun groot vertrouwen in Jahwe. De pot met meel raakt niet op, de kruik met olie niet uitgeput, tot er weer regen valt. Zeg maar: tot er weer betere tijden komen. Geloven is in de Bijbel meer dan voor waar aannemen van bepaalde geloofspunten. Geloven is vertrouwen, cor dare, credere, je toevertrouwen aan God. En God is alleen maar goed. Maar de mens geeft veel te gemakkelijk toe aan het kwaad. Waartoe dient die oorlog in Oekraïne? En waartoe dient al die haat van onze westerse media tegen Rusland? Onze paus zei onlangs dat die oorlog niet te rechtvaardigen is, maar ook dat de NAVO niet zo dicht aan de grens van Rusland moet staan te blaffen. Heel juist, wij hebben Poetin uitgedaagd. En dan komt er oorlog van. Met alle gevolgen. Ook voor ons. Wij zijn het slachtoffer, Oekraïne ook, maar Rusland zal zijn gas en olie en graan wel elders kwijt geraken. Toch nodigt de Heer ons uit tot vertrouwen. Waar was trouwens ons geloof de laatste decennia? Ook wij liepen de Baälgoden na, in een moderne versie: geld en goed, wat het ook was in onze tijd. En wij: dat is ook ik, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kris, wat ben je concreet. Daar is een mens wat mee. Ik bedank je daarvoor.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja dàt is waar "écht "liefhebben is niet alleen emotionele zaligheid ! Het is soms lijden en beseffen hoe weinig we oprecht elkaar kunnen verdragen, door angst en egoïsme . Willen we liefde tonen door onszelf en anderen te vergeven ? Kunnen we op een discrete en spontane wijze altijd verbonden blijven met lichaam ,hart en ziel met Christus ,die door Zijn Geest in ons en in élke mens (soms niet te zien en te beseffen ) "LEEFT"!?Heer kom onze zwakheid ter hulp zodat we diepe vreugde kennen ...Uw Vreugde en Uw Vrede ! Dank U Heer Jezus!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. dankjwel voor je eenvoudige levensechte woord om van te leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Goede Vader, wil mij leiden doorheen angst, doorheen pijn, op de weg van Uw liefde.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten