11 juli - Benedictus, abt

Vandaag lezen we in het boek Spreuken: ‘Het is de Heer die wijsheid schenkt, zijn woorden bieden kennis en inzicht.’

Ieder mens is op een of andere manier zoekend naar de zin van zijn bestaan. En een mens voelt zich over ’t algemeen ook goed wanneer hij zin kan geven aan zijn leven. Zingeving geeft vervulling, en geeft een goed gevoel.

Vraag is natuurlijk: wat is zingevend? En: wie zegt er wat de zin is van het leven?

Wel, het boek Spreuken wijst ons vandaag naar de Heer: bij Hem zullen we niet enkel wijsheid vinden, maar ook kennis en inzicht. Of anders gezegd: bij God komen we te weten wat de zin is van ons bestaan.

Gisteren hoorden we de lezing van de barmhartige Samaritaan. Dit verhaal leert ons onder andere dat de naaste in zijn gebrokenheid ons leven binnenkomt en het beste in ons naar boven haalt; tenminste als we dit toelaten. Want net als de priester en de leviet zouden we ons gezicht kunnen draaien en doen of er geen naaste bestaat. De Heer wilt niet het lijden van de mens, maar komt wel zo aanwezig in het leed van de mens dat Hij doorheen die mens de medemens oproept tot medeleven en zorg. Doorheen de lijdende mens roept de Heer op tot liefdevol handelen. Daarvoor moet je (durven) kijken met de ogen van je hart, waar de Geest je in staat zal stellen de oproep van de Heer doorheen de naaste te horen, met de bedoeling uit onze zetel te komen.

Wanneer wij dus spreken over de zin van ons leven, moeten we gewoon kijken naar de naaste, al dan niet liggend langs de kant van de weg. Allen zijn we wel ergens arm, gekwetst of broos. Vraag is: willen we werkelijk de naaste zijn van en voor elkaar?

Uiteraard komt de Heer niet enkel tot ons doorheen de broosheid van de naaste. Op zovele manieren roept Hij ons op, schenkt Hij zijn wijsheid en inzicht. Denk aan de Schrift als zijn Woord, aan zoveel andere lectuur, vele vormen van kunst, de pracht van moeder Natuur, het gebed - al dan niet met woorden, het feit dat we als mens elkaar kunnen vergeven en verzoening scheppen, de schoonheid van het huwelijk, het waardevolle van geroepen te zijn tot het religieuze leven, de diaconie of het priesterschap, enzovoort.

Zoeken we wijsheid en zingeving? Laten we ons wenden naar de Heer. Met Hem zijn we in goed gezelschap en mogen we zeker zijn van een gezegend leven. Dit laatste betekent niet dat ons leven zorgeloos zou zijn, of dat er geen pijn zou bestaan. Laten we ons geen illusies maken. Maar we dragen wel alles in de Heer. Of beter gezegd: Hij draagt alles in en met ons. En dat maakt het leven zo anders.

Ook doorheen de pijn komt de Heer naar ons toe. Een sterfgeval, een gevoel van weemoed, een periode van eenzaamheid, dorheid in ons gebedsleven. In dit alles wacht de Heer tot we ons werpen in zijn geopende armen.

Laat ons bidden voor elkaar, en voor ieder mensenkind. Mogen we allen de Heer ontmoeten.

Geniet van het mooie weer.

Met een genegen groet, 

kris

Reacties

  1. Het religieuze leven bloeit niet meer op onze dagen, maar ook met weinig gelovigen en zelfs alleen kunnen wij ook voor God proberen te leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dit zijn nu juist de wijze woorden welke ik nodig heb!
    Dankjewel !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. het religieuze leven bloeit wel in onze dagen, of zijn jullie blind?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vermoed dat pr Daniël de intredes bedoelt in kloosters. In vergelijking met vorige tijden krijgen vele congregaties en ordes geen of nauwelijks nieuwe mensen bij. Ook priesterroepingen zijn schaars heden ten dage.
      Dat betekent niet (en ik vermoed dat jij daar op doelt) dat mensen niet meer religieus van hart zouden zijn. Daar ga ik in mee. Ik beluister bij veel jonge mensen dat er dorst is naar het transcendente, ook al zijn de meeste geen actieve kerkgangers meer.
      We leven in een tijd waar het religieuze in een zekere privésfeer is beland, en daarmee wordt er weinig (publiekelijk) over gesproken. Persoonlijk vind ik dit jammer, want daardoor blijven vele mensen op hun dorst zitten.
      Werk aan de winkel om onze jongeren te blijven aanspreken, op de wijze dat het bij hen positief binnenkomt.
      Van harte, kris

      Verwijderen
  4. Dank voor zoveel wijze woorden Kris, zoveel bemoedigingen die we nodig hebben!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wanneer gaan we eindelijk eens begrijpen dat we Nu leven, dat een bepaalde tijd met zijn eigen vormen van Kerk zijn en religieus leven definitief voorbij zijn en ook op die manier nooit meer zullen terugkeren! We leven niet alleen in een andere tijd maar in een ander tijdperk dat aan het doorbreken is. De Kerk heeft zich in de loop der eeuwen altijd aangepast aan de nieuwe tijdperken, zij het altijd graag maar gestaag. Paus Franciscus schijnt het goed begrepen te hebben, niettegenstaande de doden de kritiek die over hem uitgespuwd wordt. Maar dat is sinds alle eeuwen het lot van de echte profeten geweest.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Graag moet traag zijn in bovenstaande tekst. En doden de is dodende.

      Verwijderen
    2. Over leegte die volheid wordt
      Het zou goed zijn als we allen die tekst eens beluisteren.

      Verwijderen

Een reactie posten