zaterdag in week 17 door het jaar

Laat ons nogmaals kijken naar de eerste lezing uit de profeet Jeremia. Jeremia laat zich niet intimideren. Hij is er zich zeer goed van bewust dat wat hij verkondigt in opdracht gebeurt van de Heer. En als dat tot gevolg heeft dat daardoor zonde, ongerechtigheid en leugens aan het licht komen... dan is dat zo.

Een profetie is heel vaak lichtend voor ons leven, aangenaam om te horen. Maar heel dikwijls confronteert een profetie ook, en kan ze best lastig overkomen, omdat ze ons voor een spiegel plaatst. We kunnen ons dan blind staren op het 'lastige' karakter van zo'n profetie, of we kunnen van mening zijn dat zo'n profetie enkel met veroordeling te maken heeft. Wie echter zo naar profeten kijkt blijft aan de oppervlakte. Een profetie is vooral een sterke uitnodiging om ons hart en ons gedrag fundamenteel te veranderen. 'Beter daarom uw leven en luister naar de Heer, uw God', zegt Jeremia heel duidelijk. En daar gaat het ook over. God wil altijd het ware welzijn voor zijn kinderen en daarom spreekt Hij soms harde woorden. Maar dit is altijd met de bedoeling dat wij ons leven veranderen, dat we het laten zuiveren, opdat ons leven 'goede vruchten' voortbrengt, thuishorend in Gods wil.

Tot zo ver heb ik me laten inspireren aan woorden van Vincenzo Paglia.
In alle bescheidenheid wil ik er nog iets aan toevoegen.

Profeten zijn doorheen heel de geschiedenis aanwezig geweest. Al snel denken wij aan de gekende profeten uit het Oude Testament, maar er zijn doorheen de geschiedenis ontelbare profeten geweest die minder of zelfs helemaal niet bekend zijn geworden. Meer: vandaag de dag lopen er nog steeds tal van profeten rond die ons oproepen ons leven te richten naar Gods wil, naar Gods liefde. Deze profeten zijn zelfs aanwezig in ons eigen leven.

Je moet - als je wil - de leestip van vandaag er eens op nalezen. Madeleine Kievits, een geestelijk verzorger in een verpleegtehuis in Nederland (in Vlaanderen zouden wij spreken van een pastoraal medewerker in een woonzorgcentrum), spreekt over haar werk. De mensen met dementie, waarmee zij werkt, roepen het beste in haar naar boven. Zij zijn de zingevers van haar werk. Religieus geduid zou je kunnen stellen dat God doorheen deze mensen haar en de andere medewerkers oproept het beste van zichzelf te geven. Deze mensen zijn, doorheen hun broosheid, spreekbuizen van God. Ze zijn als het ware kleine profeten die de mensen rondom hen oproepen zich te richten naar God, naar het goede, naar het ware. En zoals bij elke profetie 'hoor' je dat, of hoor je dat niet. Of 'wil' je dat horen, of wil je dat niet horen. En vraag is dan: ben je bereid dat zulke profetieën het toelaten dat je inderdaad je hart en je gedrag verandert...? Want daar gaat het natuurlijk om. Een profetie staat nooit op zichzelf, ze heeft altijd een goed bedoeld doel. Want als God iets doet, of als Hij doorheen mensen spreekt, bedoelt Hij dat altijd goed, met het oog op ons diepste welzijn.

Als wij heel oprecht rondom ons kijken zullen we vele profeten ontdekken. Mensen die, hoe dan ook, oproepen, en ons doorheen hun woorden of gedrag iets van God laten zien; God die een bepaalde levenshouding van ons vraagt. Het is kwestie daar oog voor te (willen) hebben. En laat het maar vruchtbaar zijn.

In religieuze gemeenschappen kunnen dat medezusters of -broeders zijn, binnen het gezin kan dat je partner of je kinderen zijn, als kind kan dat je ouder of grootouder zijn, in schoolverband kan dat een leerkracht zijn. Het kan een buurman zijn, een toevallige ontmoeting met iemand in het park. Zelfs een artikel in een dagblad kan Gods oproep in zich dragen.
Ik denk ook aan de Kerk die vanuit haar inhoud een heel sterke oproep betekent voor haar gelovigen en in se voor de mensheid in z'n geheel. Naast het geloofsgoed van de Kerk denk ik ook aan onze huidige paus Franciscus die niet nalaat bijna dagelijks een halte toe te roepen aan het wapengekletter in Oekraïne.
Maar ik denk ook - zoals het voorbeeld van mensen met dementie - aan al degenen die met een zekere broosheid door het leven gaan. Doorheen hen roept God heel bijzonder de mensheid op zich te richten naar zorg en liefde.

Laat ons de profetieën die in deze tijd tot ons komen welkom heten en serieus nemen; ook al ervaren we ze soms als lastig omdat ze van ons een zekere verandering vragen. Dat kan lastig zijn, maar in de diepte is dat een mooie gebeuren. Niet?

Een heel mooi weekend voor u allen,

kris