maandag in week 14 door het jaar

Ik zal je voorgoed tot mijn bruid maken. Ik zal je als bruid verwerven, in recht en gerechtigheid, in liefde en ontferming. Mijn vrouw zul je zijn, want Ik beloof je trouw, en jij zult de Heer toegewijd zijn.
Zo lezen we vandaag bij de profeet Hosea.

Wat een engagement van God uit naar de mens toe. Hij kiest ons om te huwen. Wat een eer! Wat een genade! Wat een gebeuren!

Over deze zogenaamde Bijbelse huwelijksmystiek is al veel geschreven. Zelf las ik gisteren nog een prachtige commentaar op het boek 'De donkere nacht' van Johannes van het Kruis. Johannes gaat ervan uit dat God heel dikwijls 'de nacht' gebruikt om ons, mensen, tot zich te trekken en ons in zich op te nemen. De woestijn ons gegeven, en het achterlaten van onzentwegen, leiden tot (al dan niet gewaarwordende) eenheid met God.

Veel mensen beluisteren dit als een 'ver-van-hun-bed-gebeuren', weggelegd voor bijna-heiligen of mystici uit een al dan niet ver verleden. En het is natuurlijk waar dat heel wat mystici uit het verleden deze weg in de diepte zijn gegaan, wiens leven en inzichten via eigen geschriften of getuigenissen bewaard zijn gebleven. Het is beslist het werk van God dat deze mensen een zekere bekendheid hebben gekregen, al was het maar tot 'stichting' van zij die hen leren kennen via lectuur, studie, enzovoort.
Tegelijk is het zeker zo dat er ontelbare vrouwen en mannen zijn geweest in deze wereld die, zonder bekend te zijn geworden, deze weg van mystiek hebben bewandeld, en dit tot op vandaag. Geen geschriften, geen geestelijk nalatenschap, geen bekendheid. Maar wel 'heiligheid'.

En dit laatste is beslist goed nieuws voor ieder van ons. Immers, wij allen, u en ik, zijn geroepen de weg van de mystiek te gaan. En dan gaat het er in de eerste plaats niet om om bijzondere mystieke ervaringen mee te maken (uren van de wereld zijn, zweven, bilocatie,...), maar wel om je eigen unieke weg mét God in de diepte te gaan. Hoe die weg eruit ziet, tot welke hoogten of laagten God je meevoert, is een zaak tussen Hem en u. Van belang is je relatie met God te verzorgen, te koesteren, je hele leven eraan te geven.

God vroeg in het verleden niet enkel de grote bekende mystici tot zijn bruid. Ook geeft Hij zijn hand niet enkel aan zij die een bepaalde graad van heiligheid zouden hebben bereikt. Nee, hij nodigt ieder van ons uit met Hem te huwen, waar we ook staan in het leven, wat we ook al dan niet hebben uitgespookt.

En Hij vraag je vandaag, zoals Hij dat gisteren deed, en zoals Hij dat morgen zal doen.

Aan u, aan ons, of we zijn huwelijksaanzoek ter harte nemen.

Ik zou zeggen: doen! Niet twijfelen. Wie de stap zet in Gods huwelijksboot te treden heeft het beste in zijn leven gekozen; het meest edele, het meest verhevene. Hij heeft zich namelijk gegeven aan het avontuur van de liefde tussen God en mens. En wel in twee richtingen: van God uit naar u toe, en van u uit naar Hem toe (God zelf is er het levend hart van). Deze interactie van liefde is het wezen van de eenwording met God. Liefde is nooit passief; ze is levend, fris, fruitig, bruisend; zowel bij zonneschijn als met zware bewolking.

Lieve mensen, laten we ons geven aan God, doorheen Christus die ons bewoont. Bid dat Gods Geest u voor deze weg mag openen. Adem in God zoals Hij dat doet in u, zoals Johannes van het Kruis dat zo mooi zegt. Wees liefde. Groei in Hem. Opdat velen mogen proeven van Gods schoon- en goedheid.

Van harte, kris