zaterdag in week 15 door het jaar
Vandaag lezen we bij de profeet Micha: Wee hun die kwaad in de zin hebben en op hun bed boze plannen smeden. Al in het ochtendgloren brengen ze die ten uitvoer, dat ligt in hun macht.
Boze plannen ten uitvoer brengen ligt dus in de macht van zij die kwaad in hun zin hebben.
Laten we vandaag eens nadenken over het feit dat de mens schijnbaar van God de vrijheid heeft gekregen het kwade ten uitvoer te brengen. Terwijl God de Almachtige is, en dus toch het kwaad uit de wereld zou kunnen bannen... zo zou je kunnen denken.
Veel mensen stellen zich inderdaad de vraag waarom God zoveel lijden (als gevolg van het kwaad) toelaat. Voor heel wat mensen is dat zelfs een reden om God de rug toe te keren.
Het mag duidelijk zijn dat God het kwade niet wil. Hij wil niet dat er mensen toegeven aan het kwaad, zoals Hij ook niet wil dat mensen lijden onder het kwaad.
Fundamenteel bij de schepping, en bij het scheppen van de mens, is het een feit dat de mens de vrijheid heeft gekregen om God lief te hebben, of niet. Hij is vrij om het goede te volgen, of het kwade.
Daarin draagt de mens, van in den beginnen, tot op heden, dus ook u en ik, een immense verantwoordelijkheid; ieder individueel, alsook (geloofs)gemeenschappen en volkeren.
In de gegeven vrijheid kunnen we kiezen om te bouwen aan Gods Rijk, of juist niet. De mensheid is bij machte van de wereld een hel te maken terwijl hij evenzeer bij machte is van de wereld een plek te maken waar het goed is om leven voor iedereen.
De liefde van God bestaat er juist in dat de mens vrij is. Moest de mens niet vrij zijn, en waren we dus een soort robotten bestuurd door God, was er ook geen liefde mogelijk. Liefde kan maar liefde zijn wanneer ze in vrijheid en uit keuze kan gebeuren.
Dus als er zoveel lijden is in de wereld ten gevolge van het kwaad is dat niet de schuld van God. Wel van de mens die z'n blik en hart heeft afgewend van z'n schepper en het kwaad meer is gaan beminnen dan het goede.
Uiteraard mogen en moeten wij ook bidden dat God de wereld mag aanraken, mag bezielen met zijn Geest, opdat de wereld zich inderdaad zou wenden tot Hem. Het volgehouden smeekgebed, alsook het vasten voor wie kan, is in dit opzicht levensnoodzakelijk voor Kerk en wereld.
Laten we onze gekregen vrijheid niet misbruiken om een wereldje te scheppen waar het kwaad gediend wordt. Maar laten we elke dag opnieuw kiezen voor het leven, kiezen voor de liefde, kiezen voor God.
Als het kan van binnen naar buiten, vanuit Gods inwoning in ons. Moge Jezus op deze wijze door ons heen tot leven komen, en leven scheppen rondom ons.
Een mooi weekend voor ieder van u.
kris
Gisteren eindigde onze retraitepredikant zijn laatste inleiding met een toepassing van de zgn. hechtingsproblematiek van kinderen in de bijzondere jeugdzorg waar onze zusters in werken. Het is een kwestie van het vertrouwen te winnen van een kind dat te weinig liefde heeft ontvangen thuis. Toegepast op ons geestelijk leven is dan de vraag: Kan ik mij toevertrouwen aan Jezus? Of moet Hij zich steeds maar opnieuw bewijzen? De Farizeeën in het evangelie konden Jezus niet aanvaarden omdat Hij zo anders was en de sabbatswetten niet respecteerde, zoals wij gisteren nog hoorden in het evangelie. Ik dacht bij mezelf: 'Neen, Heer, U hoeft zich niet meer te bewijzen voor mij. Ik ken U al mijn hele leven en zoals de 86-jarige heilige Polycarpus het bij zijn marteldood zei: Jezus heeft me nog nooit enig kwaad gedaan. Waarom zou ik niet op U vertrouwen, ook in dagen dat het wat moeilijker gaat of wanneer ik door de zonde belaagd word?' Laten wij op voorspraak van Moeder Maria, Onze-Lieve-Vrouw van het Scapulier, ons neer vleien op Jezus' veilige schoot.
BeantwoordenVerwijderen