10 aug - Laurentius

Wie zich aan zijn leven vastklampt, verliest het, maar wie in deze wereld zijn leven loslaat, behoudt het voor het eeuwige leven. 

Eenvoudige woorden. Woorden die aan duidelijkheid niets te wensen overlaten; glashelder. Maar ook glashard. Zeker als je ervoor komt te staan in tijden van geloofsvervolging zoals de heilige Laurentius, die we vandaag gedenken en vieren, meemaakte. In Rome, op 7 augustus was zijn bisschop terechtgesteld, paus Sixtus II, samen met vier diakens. Nu was hij aan de beurt. Laurentius stond voor de keuze: onderduiken, of zijn hachje redden door deel te nemen aan de staatsgodsdienst zoals keizer Valerianus eiste, of stand houden, wat betekent: 'zijn leven in deze wereld loslaten'. Niet makkelijk, wetend dat de meeste mensen op die moment zouden kiezen om hun 'eigen leven' zogenaamd veilig te stellen.

En natuurlijk gaat het niet enkel over fysiek martelaarschap. Je 'leven loslaten' kan ook midden in het leven, wanneer er iets gevraagd wordt waarin je jezelf moet loslaten: een gewoonte, een neiging, een hebbelijkheid,... Gewoon doordat er iets op je pad komt, door iets wat gebeurt op je werk, in de omgang met anderen,... Zo vaak hebben we onze eigen wil vastgezet en nu worden we door omstandigheden uitgenodigd om die vastgezette wil los te laten. Het leven zelf vraagt je jezelf te overwinnen. Of anders gezegd: God vraagt doorheen gebeurtenissen en mensen om te groeien in je christen-zijn.

Laten we ons niet gedragen als zijnde het centrum van het heelal, maar laten we gods-dienstig leven: in de Heer, ons eigen leven loslatend omwille van de liefde.

Met een genegen groet,

kris

Bij deze overweging liet ik me inspireren door de Sint-Petrus-Canisiusstichting

Reacties

  1. HEM "navolgen "zoals Hij ons heeft voorgedaan te léven !
    Bevrijd van onze ego en angst !
    Met veel vallen maar weer opstaan ,in vertrouwen onze handen in Zijn Hand !
    Liefhebben !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wie karig zaait, zal karig oogsten; wie overvloedig zaait, zal rijkelijk oogsten, zegt Paulus. Dat is echter in de wereld niet altijd waar. Onze landbouwers hebben ook dit jaar rijkelijk gezaaid, maar door de droogte is de oogst maar matig. Veel ouders, leerkrachten, opvoeders, priesters zaaien rijkelijk, maar het respons is vaak gering. Wat moeten we dan aan met zo'n uitdrukking van Sint-Paulus? Net zoals Jezus trekt hij onze blik open. Hij doet ons naar boven kijken. Laurentius moest zijn goedheid bekopen met de dood vanwege zijn vervolgers, maar zijn schat lag in de hemel en rijk zal Gods beloning voor hem geweest zijn toen Hij voor de Heer verscheen. Ons leven redden, kunnen we ook niet. Door het te geven en onszelf wat los ervan te maken, krijgen wij een onuitsprekelijke beloning in de hemel. Jezus wil alleen maar onze blik hemels doen zijn en aldus verruimen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zonder die verruimde blik op de hemel, zou het voor veel mensen in de wereld oneerlijk zijn. Ik voel mij dikwijls arm in mijn aardse welstand. Moge Gods Geest ons leiden om rijkelijk te zaaien in gebed en elke nood te ledigen die Hij op ons pad brengt.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Overvloedig zaaien, zelfs aan de kant van de weg en op rotsige bodem. Gods woord leert ons dat "noch hij die zaait, noch hij die maait betekent iets. De wasdom komt van God". zaaien dus. Doe goed en zie niet om. De vruchten zullen misschien over 200 jaar bloeien. Doen wat we kunnen en de rest aan God overlaten.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten