dinsdag in week 22 door het jaar

Alleen de Geest van God is in staat om God te kennen. Zo lezen we bij Paulus vandaag.

Paulus onderstreept hier het belang van het dragen van de Geest. Of anders gezegd: het belang van het bidden om de Geest. Het is immers in de Geest dat wij kunnen geloven, zullen begrijpen, zullen kennen. Los van de Geest zal het ons bijzonder moeilijk vallen God te kennen, laat staan Hem te ontmoeten. Het zullen magere pogingen blijven om vanuit een zeker innerlijk spiritualisme Hem te zoeken. Het blijft in zekere zin een ik-zoektocht; een zoeken vanuit het ik. Terwijl God zijn Geest geeft om Hem te zoeken vanuit de gave die de  Geest is.

De Geest is als het ware de aansluiting tussen mens en God. De Geest is een soort hemelse wifi die ons met God verbindt. Als je thuis geen wifi of 4G hebt kan je niet op het internet. Als je de Geest niet in je draagt krijgt je geen verbinding met God. Je kan, zonder de Geest, denken verbonden te zijn met God, maar in de diepte zal het enkel een krachtmeting zijn met jezelf, met een uiterst pover resultaat.

Het verschil met internet is dat je voor het internet moet betalen. Dat is bij het dragen van de Geest niet. Deze wordt je gratis geschonken, als gave. Het enige dat je moet doen is je hart openen, beschikbaar zijn, leeg worden van jezelf; arm van geest. In wezen gaat het hier om een gebedshouding: je hart, je lijf, je ziel, je hele zijn gericht naar God, geopend voor Hem. Het gaat hier om een diep vertrouwen dat God je de weg zal wijzen en u in verbinding zal brengen met Christus.

Het zou een vergissing zijn te denken dat het ontvangen van de Geest een soort onderonsje wordt tussen jij en God: jij ontmoet Hem, Hij ontmoet jou, en gedaan. Het ontvangen en dragen van de Geest zal in jou een vuur tot stand brengen dat niet enkel doet begrijpen, maar je ook zal enthousiasmeren God uit te dragen. De Geest zal je het verlangen en de kracht geven getuigen te zijn van Gods liefde, zowel wat betreft het belichamen van deze liefde alsook het uitdragen ervan.

Dat we geroepen zijn Gods liefde te belichamen... dat weten we, en dat doen we - als het goed is - graag. Wat het verkondigen betreft... daar hebben we het soms moeilijker mee. Vaak is het makkelijker te zwijgen dan te spreken. Nochtans behoort dit laatste zeer wezenlijk ook tot ons christenzijn. Te vaak zijn we een zwijgende Kerk naar 'de wereld' toe, terwijl de zending van de Kerk er juist in bestaat aanwezig te zijn in 'de wereld' doorheen daad en woord. Licht zijn... Zout zijn... we weten het, we kennen de oproep van de Heer. Wanneer we dit 'aanwezig willen zijn' ons toe-eigenen loop het gegarandeerd fout. Ook hier is het belangrijk dat we ons onder de Geest plaatsen. Verkondiging vanuit het eigen ik is gedoemd tot mislukken. Verkondigen vanuit de Geest is toelaten dat de Heer - door jou heen - de wereld komt aanraken, zowel door jouw daden van liefde alsook door je woorden die je spreekt. Zoals Paulus het vandaag zegt: 'Daarover spreken wij, niet op een manier die ons door menselijke wijsheid is geleerd, maar zoals de Geest het ons leert.' We mogen erop vertrouwen dat de Geest ons een manier van spreken zal schenken dat mensen zal 'raken', dat mensen doet dorsten naar God. De Geest zal ons in het 'goede gesprek' brengen met anderen, in de zin van dat de Geest ons zal verinnigen met Jezus diep in onszelf die ons gesprek zal leiden. De Geest is het vuur, Christus is de genade.

Laten we iedere dag, laten we ons gebed, beginnen met het vragen om Gods heilige Geest. Moge Hij ons doen verlangen, moge Hij ons openen, ons beschikbaar maken, ons brengen in Christus. Opdat we, doorheen daad en woord, Christus' Pasen mogen zijn, én tonen, in deze wereld waartoe we gezonden zijn.

Een gezegende dinsdag voor ieder van u,

kris