donderdag in week 6 door het jaar

Vandaag lezen we bij Jakobus: Wanneer u het koninklijke gebod volbrengt dat de Schrift geeft: 'Heb uw naaste lief als uzelf', dan handelt u juist. Maar als u op het uiterlijk afgaat, begaat u een zonde en bestempelt de wet u als overtreders.

Ken je Tinder? Het is een datingsite. Miljoenen mensen bezoeken de site dagelijks. Wat ik er van begrepen heb is dat je, nadat je wat voorkeuren hebt ingebracht, foto’s te zien krijgt van mensen waarmee je dus kunt gaan daten. Staat de foto je aan, dan swipe je naar rechts. Als je de foto maar niks vindt swipe je hem gewoon naar links: hop de vuilbak in.

Het is niet aan mij, of wie dan ook, om bezoekers van deze datingsite te beoordelen. Maar heel dit gebeuren vind ik één grote vleeskeuring. Men kijkt naar het lichaam, naar de buitenkant. En het hart, wie die personen echt zijn, waar zij voor staan, wat hun passies zijn,… daar wordt nauwelijks aandacht aan geschonken. Pure vleeskeuring.

Jakobus spreekt andere taal. Hij nodigt uit naar de binnenkant van de mens te kijken; voorbij uiterlijkheid, voorbij kledingdracht, voorbij wat dan ook.

Wie zo naar de medemens kijkt, zal op de eerste plaats een broeder of zuster zien, een kind van God, die uit zichzelf vraagt bemind te worden. En Jakobus haalt dan het ‘koninklijke gebod’ aan dat zegt dat je de ander hoort te beminnen zoals je jezelf moet beminnen.
Jezelf beminnen is in liefde erkennen dat je een kind van God bent, dat je door Hem bemind bent, dat je geroepen en gezonden bent. Het is je ‘zijn’ en je roeping beminnen, het diep koesteren als een hoog goed. En zo mogen we ook de ander beminnen; als kind van God, als broer/zus van ons, die ook gevraagd wordt te werken aan Gods rijk van liefde op deze wereld.

Laten we vanuit dit ‘koninklijke gebod’, zoals Jakobus het noemt, elkaar beminnen, en wel ieder. Niet afgaand op het uiterlijk, maar wel op het hart. En ik zou zeggen: laten we als christenen, als Kerk, naar het voorbeeld van ons Heer, de mensheid beminnen met een bijzondere genegenheid voor zij die arm en broos door het leven gaan; onze eigen broosheid niet vergetend.

kris

Reacties

  1. Beste Kris, Tinder ja ! mijn dochter heeft zo haar levensgezel gevonden. En hij haar.
    Het is een handige tool om te weten wie er in de buurt 'vrij' is en wil kennismaken.
    De eerste indruk ( die gij veroordeelt als "pure vleeskeuring" ) is soms veel meer waard.
    Soms kan het 'liefde op het eerste gezicht' zijn.
    Jezus zei : Het oog is de lamp van het lichaam.
    Liefhebben is toch ook 'graag zien'

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Blij voor je dochter. Zelf ken ik ook mensen die elkaar gevonden hebben via Tinder, en nu samen gelukkig zijn.
      Maar mij gaat het om dat zogenaamde 'swipen'. Als een foto je niet aanspreekt swipe je hem of haar meteen de vuilbak in. Da's toch erg. Neem dat iemand echt niet mooi is en een gouden hart heeft, en deze persoon heeft de eerlijkheid om op foto te komen op Tinder zoals hij is. Hij zal door de meesten een swipe naar links krijgen; de prullenmand in.
      En dan ben ik bij dat Jakobus een andere taal spreekt waar iedereen, ook de lelijken bemind en worden en een waardige plaats moeten krijgen.
      Maar als koppels elkaar vinden via Tinder: ik gun het hen van hart hoor, absoluut.

      Verwijderen
    2. Da's toch erg ? Ja, maar dat doen we ook in onze dagelijkse ontmoetingen...
      Neem dat iemand echt niet mooi is en een gouden hart heeft, en deze persoon heeft de eerlijkheid om op een feest te verschijnen zoals hij/zij is. De meesten zullen hem/haar links laten - bij de muurbloemetjes... Daar kan Tinder niets aan doen toch ?

      Ja goed dat Jacobus ons een spiegel voorhoudt en ons bewust maakt dat we (te) snel oordelen. Schijn bedriegt : t is niet al goud wat blinkt. Uit een schoon teloor kunt ge niet eten....

      Verwijderen
  2. Jezus wees Petrus streng terug achteruit – die zich enkel liet leiden door wat mensen willen
    Jezus heeft de weg van de geweldloze liefde aanvaard - tot diep in vernedering, lijden en dood – ipv als messias te triomferen

    Lieve God, leer me de armste liefhebben als een kind van U,
    Leer me om niet te oordelen met menselijke maatstaven,
    Laat me ondervinden dat de arme innerlijk veel respectvoller kan zijn voor God en medemens dan de rijke
    Leer me ook de armste een waardige plaats geven, m'n voedsel met hem delen, hem liefhebben en niet op hem neerkijken
    Laat me U loven – omdat Gij vol erbarmen zijt, omdat Gij de hulpbehoevende troost en opneemt in uw hemels koninkrijk, omdat Gij elk nederig hart kent en elke bede hoort


    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is niet altijd gemakkelijk de armste een eerste en warme plaats te geven. In mijn jeugd zag ik de priesters eerst de hand schudden van de vooraanstaanden. Dan hoorde ik vele malen arme mensen die eigenlijk wat uit de boot gevallen waren, mompelen: 'En wij tellen weer niet mee, ons ziet hij niet staan'. Ik denk dat ik in ons WZC dezelfde fout maak: ik babbel gemakkelijk met mensen die het nog verstaan en zelf ook wat vertellen, mensen die al wat verder weg zijn gezonken in de neergang van de ouderdom, met hen ben ik veel korter bezig. Vergeef het mij, Heer.
    Je moet nochtans wat arm zijn om Jezus te kunnen volgen. Petrus was arm en gelovig. Hij kon Jezus de 'Gezalfde' noemen, in het Grieks de 'Christos', in het Hebreeuws de 'Messias'. Toch kon hij Jezus niet meer volgen als Deze sprak over Zijn lijden. Het christelijk geloof zal dan ook altijd iets hebben van een steen waarover men struikelen kan. En toch is het blijde boodschap, omdat het leven zelf nu eenmaal zo is: heerlijkheid en verrijzenis komen pas na lijden en dood; een mooi diploma krijg je ook maar na jarenlange harde studie, een mooie woonst na jarenlang werken en sparen. Heer, laat mij niet struikelen als het lijden mij overvalt, leer mij te blijven geloven, ook als ik ouder word en brozer. Leer mij mij nooit aan U te ergeren, want als ik mij aan U erger, erger ik mij eigenlijk aan het leven zelf. U bent het leven! Maar U hebt overwonnen. Uw verrijzenis kan niet meer stuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. In een klein café komen een paar mensen binnen die vijf koffie,s bestellen; twee voor henzelf en drie uitgesteld.

    Ze betalen en lopen naar hun tafel en ik vraag mijn vriend, “Wat betekent dat, “uitgestelde koffie?”. Het antwoord is, “Wacht maar, dat merk je zo dadelijk wel”.

    Na dat antwoord van mijn vriend kijken we nog wat langer naar wie er binnenkomen en hoe ze bestellen.

    En zo komen er nog wat meer mensen binnen. Twee meisjes bestellen ieder een koffie, betalen en gaan weer weg. De volgende order wordt gedaan door drie advocaten. Zij bestellen zeven koffie, drie voor hen en vier uitgesteld. Ik ben nog steeds niet veel wijzer en vraag mij nog steeds af wat die uitgestelde koffies te betekenen hebben. Ondertussen geniet ik van de zon en het prachtige uitzicht op het plein voor het café.

    Plotseling stapt er een man binnen die er uitziet als een zwerver. Hij loopt naar de bar en vraagt vriendelijk, “ Is er nog een uitgestelde koffie?”.

    Het is een systeem, heel eenvoudig, waarbij iemand van tevoren een kop koffie koopt voor iemand die het niet kan betalen. Je weet dus vooraf niet precies voor wie je bestelt. Het hoeft niet perse een koffie te zijn, het mag natuurlijk ook een andere (warme) drank zijn of een boterham of in sommige gevallen zelfs een complete maaltijd. Deze traditie is begonnen in Napels (Italië), maar begint zich nu razendsnel over de wereld te verspreiden.

    Zou het niet mooi zijn als er overal in iedere dorp of stad cafés en/of winkels waren waar men uitgestelde producten kan kopen voor onze minder gefortuneerde medemens? Het zou een prachtig signaal zijn dat mensen ondanks alle ellende die ze misschien zelf meemaken, toch ook nog geven om anderen.

    Misschien is het een idee om dit ook te doen voor mensen die dit lezen en zelf een café of een winkel hebben? Ongetwijfeld zullen de klanten het leuk vinden als er een optie is om een kleinigheid te doen voor een ander mens.

    En... vele kleine dingen maken één grote.

    Bron: onbekend

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zie het niet gebeuren dat iemand die de koffie niet kan betalen in zo'n zaak binnenkomt. Maar we kunnen wel de daklozen op straat (en zijn er overal) een pakketje met voeding, fruit en drank bezorgen. De glimlach die je terugkrijgt in onbetaalbaar. De laatste die ik aansprak was gewoon blij, niet omdat hij iets kreeg, maar "omdat je interesse hebt voor mijn situatie" zei hij. Een gebed voor hem sloot onze ontmoeting af. God doet de rest.

      Verwijderen
  5. Reacties
    1. Weinig realistisch. Iemand die 't niet kan betalen, gaat daar ook niet binnen.

      Verwijderen
  6. Wat is dat een mooi systeem. En de arme man of vrouw hoeft niemand te bedanken omdat het anoniem gebeurt.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En jij ziet dat écht gebeuren? Dat iemand die het zich niet kan permitteren in het café binnengaat... Niet naïef zijn hé...

      Verwijderen
    2. Ik heb ooit Helmut Lotti incognito in een tv programma gezien die 24 u op straat moest leven zonder geld en bankkaart.
      Hij heeft het bijzonder moeilijk gehad toen. Hij bedelde en speelde gids voor mensen die naar de AB gingen. Hij kreeg daar wat centen voor die hij in den delhaize besteedde. Hij ging op een terrasje zitten van een Arabische snackbar en vroeg of hij zijn eten daar mocht opeten wat toegestaan werd.
      Even later kwam de barman met een warme muntthee naar buiten.
      Dus ja, er zijn mensen met een goed hart en je hoeft daar niet naïef voor te zijn.
      Het mooie nadien was dat telkens Helmut in Brussel was hij een bezoekje aan die snackbar bracht.
      Geef zonder dat je linkerhand het weet van je rechter ;-)

      Verwijderen
  7. iemand kan er triestig en sjofel uitzien, met een dikke bankrekening . . . .

    BeantwoordenVerwijderen
  8. gedenk: hoevelen zullen, toen, Jezus niet 'naïef' hebben gevonden... en zie!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Het idee is ontstaan in Italié , mensen uit andere landen die dit willen toepassen zullen er zeker te vinden zijn.Misschien zijn sommigen achterdochtig ,maar men geeft beter iets teveel dan veel te weinig,God ziet naar de intentie die men erin legt,en wat maakt een tas koffie uit?Een dakloze in grote steden die weet waar men dit systeem gebruikt zal er zeker langs gaan.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten