dinsdag in week 6 door het jaar
Geliefde broeders en zusters, vergis u niet: elke goede gave, elk volmaakt geschenk komt van boven, van de Vader van de hemellichten.
Zo lezen we vandaag in de eerste lezing uit de brief van Jakobus.
We zijn geroepen om te leven in Gods gaven, vervuld van zijn geschenken, bezield door zijn inwoning.
Wie dit klaarspeelt zal een liefdevol mens zijn, daar God liefde is.
Het is leven in God, Hem dragend in zijn Geest, Jezus toelatend je leven te zijn.
Het is wandelen in Gods licht, levend in zijn vrede, biddend van aangezicht tot Aangezicht.
Het is de Heer zien in de naaste, Hem ontmoeten in de medemens, zijn dorst lavend, zijn honger stillend, zijn lichaam kledend.
Het is onderscheid maken tussen goed en kwaad: kiezen voor het goede, kiezen tegen het kwade.
Het is de zonde verafschuwen, maar de zondaar beminnen.
Het is vergeven 70 maal 7 maal; altijd dus, overal en bij iedereen.
Het is verzoening brengen waar de eenheid geschaad is, genezing brengen waar haat heeft gewoekerd.
Het is leven als instrument van de Allerhoogste: Hij de fluitspeler, wij de fluit, de melodie ons leven van liefde.
Laat ons leven in de gaven van de Heer.
kris
Zo lezen we vandaag in de eerste lezing uit de brief van Jakobus.
We zijn geroepen om te leven in Gods gaven, vervuld van zijn geschenken, bezield door zijn inwoning.
Wie dit klaarspeelt zal een liefdevol mens zijn, daar God liefde is.
Het is leven in God, Hem dragend in zijn Geest, Jezus toelatend je leven te zijn.
Het is wandelen in Gods licht, levend in zijn vrede, biddend van aangezicht tot Aangezicht.
Het is de Heer zien in de naaste, Hem ontmoeten in de medemens, zijn dorst lavend, zijn honger stillend, zijn lichaam kledend.
Het is onderscheid maken tussen goed en kwaad: kiezen voor het goede, kiezen tegen het kwade.
Het is de zonde verafschuwen, maar de zondaar beminnen.
Het is vergeven 70 maal 7 maal; altijd dus, overal en bij iedereen.
Het is verzoening brengen waar de eenheid geschaad is, genezing brengen waar haat heeft gewoekerd.
Het is leven als instrument van de Allerhoogste: Hij de fluitspeler, wij de fluit, de melodie ons leven van liefde.
Laat ons leven in de gaven van de Heer.
kris
Gisteren zei St. Jacobus ons dat we blij moeten zijn als er beproevingen komen. Daardoor worden wij sterk, daardoor krijgt ons geloof standvastigheid. Het komt erop aan niet meer te weifelen of te twijfelen. Vandaag zegt St. Jacobus dat niemand beproefd wordt door God. Beproevingen van onze levenskeuze en van ons geloof komen uit onze eigen hartstochten. Met Gods hulp moeten wij die meester worden. God schenkt ons zoveel volmaakte geschenken, zegt Jacobus. Wat zijn die geschenken? In het getijdengebed vanmorgen gaf St. Paulus er ons drie in een lezing van het vierde hoofdstuk uit zijn eerste brief aan de christenen van Thessalonika. Vooreerst de trouw aan de partner. Geen ontucht meer, zegt Paulus, maar leven met en voor je partner in heilige tucht en trouw en eerbaarheid. Ten tweede de broederlijke liefde. Elke mens graag zien en helpen waar we kunnen. Ten derde de opstanding uit de doden. Een christen moet hier niet in onwetendheid leven zoals de andere mensen die geen hoop hebben, zegt St. Paulus. St. Ireneüs geeft bij dit derde geschenk een mooie commentaar. Jezus, die de Zoon van God is, werd de Mensenzoon opdat wij door Hem zoon of dochter van God zouden worden. Hij werd geboren uit de Maagd en trok ons allen mee in Zijn verrijzenis. Dat zijn de grote geschenken van God. Als je dan nog het verhaal erbij neemt van de verschijningen van de H. Maagd Maria aan Bernadette, zoals zij dat zelf vertelt, dan zijn ook deze verschijningen een geschenk van God. Lourdes heeft al aan heel veel mensen troost, zalving en genezing gebracht. Bernadette zelf heeft echter veel moeten lijden. Zij was al een ziek meisje als Moeder Maria aan haar verscheen toen zij 14 jaar oud was. In het klooster van Nevers konden sommige medezusters haar niet geloven en aanvaarden. Maria had haar dan ook gezegd: ‘Ik beloof je niet je in dit leven gelukkig te maken, wel in het andere, hierna’. Het celibaat van de priester is ook een volmaakt geschenk van God. Niemand wordt ertoe verplicht, dat is een verkeerde voorstelling. De Kerk kiest echter haar priesters uit de ongehuwden. Het gaat immers om een volmaakt geschenk van God voor Zijn gelovigen. Deze keuze kan verruimd worden, maar het zal dan niet beter zijn. Laten wij liever dan deze regel veranderd te willen zien, bidden dat onze jonge mensen de waarde weer mogen ontdekken van een leven in totale gegevenheid aan God en aan Zijn Kerk. Jezus waarschuwt Zijn leerlingen voor de zuurdesem van de Farizeeën en van Herodes. Dat zijn de mensen die Hem gisteren om een teken vroegen. Dat zijn mensen die ons geloof in vraag stellen, die Jezus niet aan kunnen nemen als de Zoon van God, Maria niet als moeder en maagd, het celibaat van de priester niet als een geschenk van God. Jezus liet deze mensen gisteren dan ook staan en voer naar de overkant. Zijn leerlingen begrepen Hem niet. Zij dachten aan het brood dat ze vergeten waren. Nog altijd die aardse bekommernissen, terwijl ze al zo vaak mee hadden gemaakt dat Jezus in alles voorziet: met 7 broodjes en wat visjes voedde Hij een menigte van 4 000; sommige gelovigen kunnen leven met als voedsel alleen de H. communie, denk maar aan een Marthe Robin. In mijn getijdengebed viel mijn aandacht op vers 25 uit psalm 37: ‘Eens was ik jong, nu ben ik bejaard, nooit zag ik een vrome verlaten, zijn kroost was nooit zonder brood’. Beste broeders en zusters, wie we ook zijn, welke onze levensstaat ook is, laten wij leven voor God en voor elkaar, dankbaar om al Gods grote geschenken, in vertrouwen dat Hij in alles voorziet.
BeantwoordenVerwijderenAMEN !
BeantwoordenVerwijderenKortom, kies voor het Goede, niet het kwade.
BeantwoordenVerwijderenWe kunnen eindeloos discussiëren over de waarde van het celibaat, maar dat alleen voorstellen als totale gegevenheid aan God is minachtend tegenover gehuwden die een heel leven lang zich geven aan elkaar, de kinderen, de familie, de buurt enz... Zij dragen méér lasten dan celibatairen. Blijf het maar eens volhouden met een onmogelijke man of vrouw aan je zijde. Dat noem ik méér gegevenheid dan de rest. Er is duidelijk 'genezing' nodig in de visie die sommigen hebben rond 'totale gegevenheid'. De visie rond celibaat is er in de kerkgeschiedenis gekomen als gevolg van de serieus scheefgegroeide visie op de seksualiteit. Ter attentie: in alle vriendelijkheid gezegd en geschreven.
BeantwoordenVerwijderenHeel terecht zeg je dat, beste anoniem. Heel veel gehuwden staan meer ter beschikking van hun medemensen dan vele priesters. Toch is en blijft het een waardevol geschenk dat je een priester hebt in je omgeving die er altijd probeert te zijn voor jou en voor iedereen, al is het maar in zijn gebed. St. Paulus noemde het eerste geschenk van God de trouw aan de partner, het huwelijk dus. Gehuwden en Godgewijden zijn twee vormen om de liefde te beleven, verschillend, maar mekaar aanvullend. Je mag niet denken dat ik mijzelf meer voel dan jullie hoor, ver integendeel. Ik bewonder jullie. Maar als God mensen roept ook voor datgene waarvoor Hij mij riep, dan moet ik dat ook even mogen zeggen. Ik zou niet priester kunnen zijn én een gezin onderhouden. Dat zou niet enkel twee heren of twee dames dienen zijn, dan zou ik er drie moeten dienen: God, de Kerk en mijn gezin. Dat zou ik nooit kunnen. Zelfs mijn priestervriend die vindt dat het celibaat allang op had moeten zijn gegeven, zegt van zichzelf: 'Maar dan was ik allang gescheiden'.
VerwijderenDe priester is het instrument van Christus en hij treedt op in de persoon van Christus zelf.
VerwijderenDat betekent niet dat de priester plotseling een heilig man zo zijn, immuun voor elke menselijke zwakheid en vrij van zonde. Nee hoor, de priester is en blijft een gewoon mens zoals jij en ik.
Maar deze menselijke beperktheid is geen hindernis of belemmering opdat Christus, doorheen de priester, zijn genade meedeelt aan de gelovigen.
Het is immers niet de priester die handelt, maar Jezus Christus zelf dóór hem.
Als de priester doopt, is het eigenlijk Christus die doopt.
En als de priester de eucharistie viert is het eigenlijk Christus die het eucharistisch offer opdraagt.
En als de priester het Evangelie verkondigt is het Christus die spreekt. En zo is het ook bij de andere sacramenten.
Het ambt van de priester is niet ingesteld om het priesterschap van Christus te vermenigvuldigen maar om het tegenwoordig te stellen.
Beste Kris, Beste Daniël,
BeantwoordenVerwijderenIk reageer niet zo vaak, maar wil graag eens te kennen geven,
dat ik jullie woorden als een waardevol, lévengevend geschenk drink,
en in mijn hart opneem,
elke dag opnieuw,
ik schrijf ze zelfs over in een mooi groot schrift opdat ik ze zou kunnen uitdelen,
op het gepaste moment,
en nalaten aan wie na mij komt in dit aardse bestaan.
Ik dank onze algoede Vader, voor jullie mijn broeders.
Dit lied voor Jullie:
Laat God de Heer je zegenen en bewaren,
de glans van Zijn Gelaat doen stralen over jou,
De Heer keert Zijn gelaat naar je toe mijn kind
genadig rust Zijn Vrede over jou..Shalom
Van harte dank, beste anoniem. Bedankt voor jouw gebed voor ons. Wij bidden ook voor jullie.
VerwijderenOok van mijn kant uit dank-je-wel !
BeantwoordenVerwijderenVan harte graag gedaan.
Diep verbonden, kris