dinsdag in week 27 door het jaar
Heel wat mensen dragen diep in zichzelf de intentie om meer tijd te besteden aan gebed, om intenser te bidden, er meer of dieper aandacht aan te besteden. Een rem om deze intentie gestalte te geven is dikwijls de drukte van het leven, vermoeidheid, of welke reden ook. In de intentie voelt men eigenlijk haarfijn aan waar het om te doen is in het evangelie van vandaag, namelijk: het noodzakelijk belang van te knielen bij de Heer, en dit te kiezen vóór al de rest.
Deze intentie gewaar worden is het zuchten van de Geest in ieder van ons. Misschien moeten we dit ‘zuchten’ meer ernstig nemen. Het is het zachte nederige vuur van God dat ons in vrijheid in beweging wilt brengen ons te keren naar Hem, en daar daadwerkelijk tijd voor te maken.
Het spreekt voor zich dat, wie tijd maakt voor de Heer, niet zorgeloos door het leven gaat. Tijd maken voor gebed neemt de dagelijkse zorgen en de drukte van de dag niet weg.
Maar wie de dag start met gebed kijkt anders naar zijn agenda. Wie zijn bestaan biddend in de schoot van de Heer neerlegt gaat anders met zijn zorgen om. Hij vertrouwt ze niet enkel toe aan God, maar stelt zich ook open om de dag in genade door te gaan; met de hulp dus van de Heer. Hij zal ervaren dat hij geroepen is de zorgen van het bestaan niet alleen te dragen, maar ‘in’ de Heer. Jezus draagt ze mee. Van Hem zullen we leren de lasten van de dag in liefde door te gaan. Mogelijke gevolgen van dagelijkse zorgen, zoals bijvoorbeeld verbittering, de neiging om te veroordelen, hardheid, agressie,… zullen nog weinig kans krijgen. Want we zullen de Heer aan onze zijde weten, die ons zal aanzetten het leven in zijn vrede door te gaan; in Hem dus.
Lieve mensen, voel je diep vanbinnen het verlangen om meer tijd te geven aan daadwerkelijk gebed… Ik zou zeggen: doe het. Beslis. Doe het verstandig, niet overdreven, maar doe het. En ik zou zeggen: dagelijks.
De beste moment is, denk ik, ’s morgens. Sta wat vroeger op dan anders, was je, drink een heerlijke tas koffie, en maak het stil. Schep een sfeer waar je tot inkeer kan komen. Wat je bidt is niet belangrijk, wel dàt je bidt. Maar ik zou zeggen: neem vooral tijd om in stilte bij de Heer te zijn, je neervlijend (bij wijze van spreken) tegen de Heer, drinkend van zijn aanwezigheid. Laat je diep omhelzen door Hem, wees arm van hart, en ontvang.
Om dan de dag in te gaan, met je mogelijke drukke agenda, met de zorgen die je zult moeten dragen. Maar je bent – en daar gaat het om - de dag gestart met Hem, je leven leggend in zijn ‘ja’ tot de Vader. Zo heb je het ‘beste deel’ gekozen; echt waar.
kris
Dank u, Kris, dit is een zeer mooie en warme oproep.
BeantwoordenVerwijderenGisteren zei Paulus dat het evangelie dat hij verkondigt een openbaring is van Jezus zelf, dat hij het zelf niet uitgedacht heeft en dat hij het ook van geen ander mens heeft geleerd. Vandaag vertelt hij over zijn verleden als hartstochtelijke Jood en als vervolger van de eerste Jezusbeweging. Dan riep God hem door Zijn genade om Zijn Zoon Jezus aan de heidenvolken te verkondigen. Paulus legt er de nadruk op dat hij eerst geen contact heeft gehad met de 12 apostelen van Jezus. Dat gebeurde pas later. Maar hij verkondigt hetzelfde geloof als zij. Waarschijnlijk zal Paulus’ roeping of bekering niet zo plots zijn gebeurd. Zijn plots inzicht, die openbaring van Jezus zelf op de weg naar Damascus, zal al voorbereid zijn geweest juist tijdens zijn christenvervolging. Toen al was hij bezig met Jezus, maar hij dacht dat hij Zijn naam uit moest roeien. Tot hij plots door genade op die weg naar Damascus een openbaring kreeg van Jezus zelf, een lichtflits dat hij verkeerd bezig was. Dat is ook zo bij andere bekeerlingen. De H. Edith Stein bv. kwam in één nacht tot een ommekeer naar het katholieke geloof door het lezen van de autobiografie van de H. Theresia van Avila. Maar ze was al een hele tijd bezig met het overdenken van het katholieke geloof. Net als bij Paulus kwam dan een moment waarop zij de knoop doorhakte.
Maria in het evangelie vandaag luistert naar Jezus’ woorden. Zij wordt berispt door haar zus Martha omdat Martha vond dat dat alleen bedienen haar te zwaar werd. Jezus laat haar echter verstaan dat niet zij de gastvrouw is als Hij komt. De gastheer is Hijzelf. Dat heeft haar zus Maria begrepen. Maria koos het beste deel. Maar ik denk dat Martha tijdens haar bedienen dat ook al voelde. Zij ving waarschijnlijk flarden op van wat Jezus tot haar zus zei en ook zij, Martha, wilde eigenlijk niets anders dan naar Jezus luisteren. En wat vertelde Jezus dan? Ik denk dat het ging over wie Hij was, nl. de barmhartige Samaritaan die Zijn leven voor ons geeft.
Het verhaal van Martha en Maria vormt een tweeluik met de parabel van de barmhartige Samaritaan die we gisteren hoorden. Sint Lucas, de evangelist, wil zijn christenen en ook ons duidelijk maken dat je geen naastenliefde kunt beoefenen als je niet eerst naar Jezus luistert en bidt. Het is wat Sint Vincentius a Paulo ook leerde: je kunt de armen niet dienen als je niet eerst bidt. Het is niet bidden OF werken, het is bidden EN werken, het is luisteren naar de Heer om van Hem de echte liefde te leren. Dan zal je elke andere veel gemakkelijker tot je naaste kunnen maken. Uit onszelf kunnen we dat niet en zonder Jezus zouden wij het misschien ook nooit geweten hebben. Het ene noodzakelijke is God, is Gods Rijk, is de liefde. Zouden we dat zonder Jezus en puur uit onszelf geweten hebben? Ik denk het niet.
Het lezen van jullie uitleg van "Het Woord "is al bidden !
BeantwoordenVerwijderenHartelijk dank hiervoor !
"Heer ,naar wie zouden wij gaan ,JIJ hebt Woorden van Eeuwig Leven "!!!
Ik heb op de recovery gewerkt en iedere morgen voor ik over drempel stapte bad ik om alert te zijn voor de mensen waarvoor ik ogen en oren moest zijn. Dat gaf mij rust en zekerheid dat het goed zou gaan. Werken en bidden. Mijn werk werd mijn gebed. Maar dat moet wel gevoed blijven door het gebed in stilte voor de Heer.
BeantwoordenVerwijderenDank u Kris, je reactie op het evangelie van vandaag heeft me erg aangesproken. Ik zal het proberen om op uw manier aan de dag te beginnen en de beslommeringen eerst te laten liggen. Het is de moeite waard denk ik.
BeantwoordenVerwijderenDank je wel Kris voor deze aansporing. Alhoewel ik mij elke morgen (met een heerlijke kop koffie;)) terugtrek om in stilte te bidden en de liturgie te lezen, ben ik blij dat dit nog eens onder de aandacht komt. Voordat je het weet sluipt er minder concentratie binnen. Nogmaals dank!
BeantwoordenVerwijderen