vrijdag in week 29 door het jaar
Vandaag lezen we wij Paulus: 'Wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig, en verdraag elkaar uit liefde.'
Uit liefde elkaar verdragen... Het klinkt alsof we in liefde vervelende dingen van elkaar moeten dulden. Inderdaad, het klinkt niet alleen zo, het is ook zo. Ieder die op een of andere wijze met andere mensen te maken heeft (ouders, kinderen, partners, collega's, medezusters- of broeders, klasgenoten,...) zal dat onderschrijven. Soms moeten we elkaar verdragen. Zo dikwijls zijn we lastig en ambetant naar elkaar toe.
Maar wanneer we dat woord 'verdragen' nader bekijken, zien we daar twee woorden in, namelijk 'ver' en 'dragen'. En als je 'verdragen' kunt beleven vanuit deze twee afzonderlijke woorden, namelijk 'ver' en 'dragen', wordt 'verdragen' een zeer rijk en liefdevol gebeuren. Is het niet ieders roeping om elkaar te dragen, niet een kleine afstand, maar ver, voor een lange tijd?
Je hoort me niet zeggen dat dit vanzelfsprekend is. Het is verre van dat. Het vraagt inzet, geduld, volharding, soms verstandsliefde, keuze, zachtmoedigheid, bescheidenheid,... Kortom, het vraagt liefde; een dragende liefde, een ver dragende liefde. Niet eenvoudig. Maar zeer zeker de moeite deze weg te gaan.
Laten we ons spiegelen aan het teken van Gods liefde bij uitstek: Jezus' kruis. Zijn totaal gegeven liefde is niet enkel ons tot voorbeeld, maar het kan ook onze kracht en hulp worden.
Laten we ons hart openen voor Jezus’ genade, opdat we verenigd met Hem elkaar mogen liefhebben; elkaar verdragend en dragend.
kris
We naderen het einde van het liturgisch jaar. Zondag is het al de dertigste zondag door het jaar. En Jezus heeft het over het einde. Het einde is eigenlijk met Hem gekomen; de eindtijd is begonnen. Maar Zijn tijdgenoten zagen het niet. Zij onderkenden niet de tekenen van de tijd. Ze zagen niet in dat ze zich nu moesten haasten om met zichzelf in het reine te komen voordat het eindoordeel kwam. Ook wij schuiven de belangrijke dingen altijd gemakkelijk voor ons uit. Maar Jezus komt, niet alleen op het einde van ons leven of bij het einde der tijden, Hij komt nu. Hij komt altijd. Het is belangrijk dat wij, zoals Paulus het zegt, één zijn met elkaar, liefdevol elkaar verdragend. Het is belangrijk dat God onze Heer is, de enige, dat wij één zijn en blijven in het christelijk geloof, dat wij groeien in de liefde. Zien wij de tekenen van onze tijd? Het is Coronatijd en het klimaat kreunt en kraakt onder de zware ecologische voetafdruk van ons, Westerlingen. Het virus spaart niemand. Daarom past alleen solidariteit met alle aardbewoners. De rijken moeten niet steeds rijker worden en de armen niet altijd maar armer. Ik verschiet er eigenlijk van als ik op Tv zie hoezeer onze economie en ons sociaal leven afhangen van cafés en restaurants, van hotels en verre reizen. Moet heel ons maatschappelijk bestel niet anders worden ingericht? Ik droom ervan dat straks, als miss Corona weg is, wij weer met zijn allen naar de parochiekerk op zullen trekken, ons voeden met Gods woord en sacrament, in eenvoud leven en in gebed, sober, alles delend met de anderen om ons heen. Zal dit gebeuren? Tot nu toe heeft het niet de schijn daarvan, maar voor God is niets onmogelijk.
BeantwoordenVerwijderenBescheiden,zachtmoedig en geduldig elkaar ver ...dragen !
BeantwoordenVerwijderenDan zou 't hier "een hemel op aarde zijn" !
Zéker niet altijd gemakkelijk !
Men kan niet voor iedereen goed doen ,men wordt niet door iedereen graag gezien!
Pr. Daniël heeft een droom :"ons maatschappelijk bestel anders inrichten "!
Ik kan en mag getuigen ...mijn kinderjaren leefde ik tijdens de oorlogsjaren !
Zéker niet gemakkelijk voor vélen ,maar wij hadden 't hoogst noodzakelijke en er was solidariteit onderlinge bijstand van familie en geburen !
Wij als kind gingen buiten de zondagsmis in mei en juni naar 't lof ,de kerk zat vol kinderen
We genoten van de natuur in onze omgeving (géén reizen) zon regen vrieskou en sneeuw
géén vervuiling alles werd gebruikt geen afval !
Ik zou zo kunnen doorgaan ;we waren "rijk" aan meer liefde en samenhorigheid ,dankbaarheid geluk en een vrede en vreugdevol hart !
En ja ...voor God is niets onmogelijk !!!
Keren wij ons nu ook ...in ons eigen hart !
Gezegende dag wens ik jullie allen !
Vanwege een "overgrootmoeder "!
Ja,en elke avond werd het rozenhoedje en de litanie van Onze Lieve Vrouw gebeden,en we gingen niet slapen zonder een kruisje en een kusje.
BeantwoordenVerwijderenWe gingen elke maand biechten en ja elke zondag naar de Mis en namiddag naar het Lof.
O neen,afval was er niet,alle tafelafval was voor de kippen en varkens,groenten en fruit werd gesteriliseerd,en in de kelder stonden kuipen met gezouten vlees en tegen het plafond hingen altijd hespen,er was geen tv ,we lazen boeken ;zonneland en heiligen boeken enz ,we waren bij de Eucharistische Kruistocht en de Giro,we waren met zo weinig tevreden, verlangde ook niet méér ,alles was goed zoals het was---en nu---eigenlijk ook---want we vertrouwen dat God altijd alles ten goede keert en recht schrijft op kromme wegen.