zaterdag in week 2 van de veertigdagentijd

Centraal in de parabel van de verloren zoon staan volgende woorden: 'Zijn vader zag hem in de verte al aankomen. Hij kreeg medelijden en rende op zijn zoon af, viel hem om de hals en kuste hem.'

De vader viel hem om de hals en kuste hem. In deze coronatijden absoluut onaanvaardbaar... Maar mensen: wat een kus! Het is een kus, een omhelzing, getekend door een en al barmhartigheid.

Wel, zo is God. Barmhartigheid; geheel en al. Hij heeft geen ander hart om naar de mensen te kijken, naar hen toe te snellen. Barmhartigheid tekent Gods hele zijn, het is het hart van zijn bestaan, de spirit van zijn liefde.

Wat een geluk voor ons. Wat zouden we zijn zonder Gods barmhartigheid?

En dan te weten dat elders Jezus vraagt barmhartig te zijn zoals God barmhartig is. Dus we zij geroepen met diezelfde liefde naar de ander te kijken dan dat God naar ons kijkt. Wat een opdracht, wat een missie. Maar wat een eer ook te mogen delen in Gods liefde.

Mensen, het leven wordt een feest wanneer we ons in beleving deelgenoot weten van Gods liefde voor de mensheid. Dat geeft vrede, dat geeft innerlijk feest. Het geeft leven aan de ander en aan jezelf.

Laten we ons geven aan Christus, opdat we in Hem beeld en gelijkenis mogen zijn van Gods barmhartigheid voor allen.

kris

Reacties

  1. De barmhartigheid van God. Heb je daar al eens wat dieper over nagedacht? Het is a.h.w. een noodzaak voor de hele mensheid dat de diepste of de hoogste werkelijkheid ons genadig zal zijn. In het O.T. leefde de idee van een God die barmhartig is al heel sterk. Zelfs de Koran begint met het erbarmen van Allah. We kunnen gewoon niet zonder die barmhartigheid. Maar het is vooral Jezus die ons God leerde kennen als een barmhartige God. Het was voor Jezus het wezen van Zijn boodschap, de reden waarom Hij op aarde kwam, hoe we dat ‘op aarde komen’ ook uitleggen. Jezus ging gewoon om met zondaars. Hij meed ze niet, Hij zocht ze op, Hij reikte hen de hand. Dat namen de leiders van toen niet. Want met wie je omging, toonde eigenlijk met wie je later in de hemel wilde komen. Voor Jezus hoorden alle mensen daar thuis, daar in het huis van Zijn Vader. Maar het ging het hoofd van de leiders niet binnen. Het kon niet. Hoe vaak hebben ook wij vroeger zo niet gedacht? Die was een ketter, een andere was een afvallige, nog een andere was iemand die je moest mijden.
    Jezus verdedigt zich met een zeer mooie parabel. Hij vertelt over een goede vader. Het is Zijn Vader. Het is onze Vader. De vader heeft twee zonen, twee soorten van kinderen: een wegloper en een blijver. Maar eigenlijk is de vader alle twee zijn kinderen kwijt. Die wegliep, is natuurlijk weg. Maar hij komt terug. Uit ellende, maar ook uit verdriet dat hij van zijn vader ooit wegliep. De vader is opgetogen over zijn terugkomst, ook al is het berouw van de wegloper nog onvolmaakt. De blijver kan het begrip van zijn vader niet verdragen. M.a.w. de vader was ook hem kwijt. Hij was nog wel op het erf, maar ook hij was een vreemde, al even gesteld op zijn eigen ik als de wegloper. Die had zichzelf gezocht en zichzelf ook kwijtgespeeld. De blijver had ook zijn vader niet gediend. Hij werkte wel, maar uit eigenbelang. Zijn hart was niet bij zijn vader. Hij verlangde bokjes om met zijn vrienden feest te vieren. Hij zag niet dat zijn vader hem beminde en zelf hield ook hij niet van zijn vader. De vader was beide zonen kwijt. De wegloper kwam terug, maar de blijver vond zichzelf gerechtig, net als de Farizeeën en Schriftgeleerden, die het ook niet nodig vonden zich te bekeren. In werkelijkheid moeten allen zich bekeren: zij die van God wegliepen, maar ook zij die bleven. Want hoe bleven zij? Eigenlijk vaak ver van God. Je kunt hele dagen in de kerk zitten en toch ver van God blijven. Daarom moet God zo barmhartig zijn, voor ons die blijven, maar ook voor hen die weg- en verloren liepen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank u, dat vind ik grondig verwoord. Amen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. hoe barmhartig zijn voor uw ex partner na scheiding als die pas terugkomt op uw begrafenis?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dit kan pijnlijk zijn, en lastig. Zowel in de 'daad' van je ex als in het 'terug zien' van hem/haar.
      Maar ik geloof dat je je ex toch in barmhartigheid kan ontvangen. Je hoeft hem/haar daarom niet rond de hals te vliegen, maar van binnenuit kan je hem/haar in barmhartigheid ontvangen.
      We weten ook nooit wat er in de binnenkant omgaat van een ander. Dit kunnen soms heel edele beweegredenen zijn, hoe pijnlijk het terug-zien ook is.
      Maar ik kan me goed voorstellen dat het een lastige situatie kan zijn.

      Verwijderen
    2. ik denk dat barmhartigheid er vooral uit bestaat iemand nooit af te schrijven. zoals ook in de parabel de vader altijd geduldig is blijven wachten op zijn zoon.

      Verwijderen
  4. Mijn vrouw is nu 8 jaar geleden vertrokken naar het buitenland en heeft mij en mijn zoontje van 2 in de steek gelaten. Ze was met al onze centen vertrokken.
    Ik voelde een grote haat tov haar maar dat gevoel zou mij niet helpen bij de opvoeding van mijn zoon.
    Ik ben beginnen bidden voor haar en het werd mij duidelijk dat mijn gelijk halen voor een rechtbank al mijn energie zou opslorpen.
    Ik heb besloten om mijn energie en liefde op mijn zoontje te richten en er "te zijn" voor hem.
    De keuze van mijn ex begrijp ik nog niet maar ik kan met haar bellen zonder dat de haat mij naar de keel grijpt. Ik stuur regelmatig nieuws van onze zoon door en probeer haar min of meer op de hoogte te houden.
    Toen ze na een tijdje vertrokken was stuurde ze een bericht dat ze een grote stommiteit had begaan. Ik was overtuigd dat ik ze niet terug wilde maar heb haar in een bericht geschreven dat ik haar vergaf. De haatgevoelens die ik koesterde gingen niet onmiddellijk weg maar het bidden voor mijn ex heeft mij geholpen om de pijn te aanvaardden en die is uiteindelijk verminderd en verandert in dankbaarheid voor wat is geweest.
    Mijn zoontje en ik hebben het nog altijd moeilijk maar wij proberen ons te inspireren aan anderen.
    Ik heb heel veel gehad aan Sint-Jozef, want ik dacht dat hij het toch ook niet zo gemakkelijk heeft gehad. Dan vroeg ik "hoe heb jij dat toch geflikt" en dan kreeg ik weer een inzicht waar ik de dag mee door kon.
    Ik heb geleerd dat haat mensen tegen houdt om te groeien naar beeld van God.
    Sterkte en ik gedenk jou en jouw ex in mij' gebeden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. ik bewonder ook St Jozef, maar Maria zal nooit zeggen: 'ik zie u niet graag meer'.
    Maria zal ook nooit de helft vragen van het woonhuis dat Jozef heeft betaald.
    Maria zal nooit Jozef op straat zetten met deurwaarders enz.
    Er zijn al genoeg daklozen in Vlaanderen

    BeantwoordenVerwijderen
  6. hoe kan ik barmhartig zijn voor iemand die mij dakloos maakt????

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zou zeggen door barmhartig te zijn zoals Jezus dat was naar degenen die Hem niet enkel dakloos maakten maar Hem ook aan het kruis nagelden. Da's makkelijk en vroom gezegd. Ik vermoed dat er bij jou een hele ervaring achter zit, die waarschijnlijk best pijnlijk is.
      En toch geloof ik dat we, in welke situatie ook, b(w)armhartig kunnen zijn naar ieder mens. Ook al zal het best des mensen zijn wanneer we dit bij momenten niet kunnen opbrengen. Misschien moeten we juist dan 'bevrijd' worden van een zekere duisternis...

      Verwijderen

Een reactie posten