dinsdag in week 4 door het jaar

Mooi in het evangelieverhaal van vandaag is dat de Heer de mensen die rond het meisje stonden dat Hij zojuist weer had doen opstaan, de opdracht gaf haar eten te geven.

In de Kerk gebeurt zeer veel goeds. Zowel parochies, gemeenschappen, als mensen individueel, doen vanuit een christelijke inspiratie prachtige dingen. En dit dikwijls zonder veel tam tam, of enige publicatie. Mooi.

Maar ik zou een werkpuntje willen aanhalen dat - naar mijn mening - z'n aandacht verdient. Vanuit een zeer concrete hulpvraag wordt er dikwijls heel concreet hulp verleend. Waarvoor alle lof. Maar wat na die eerste hulpverlening? Het gebeurt dat mensen dan weer snel terug het leven (moeten) opnemen van vóór de hulpverlening. Dikwijls met nieuwe eenzaamheid tot gevolg, of het opnieuw moeten ervaren van (letterlijk) geen eten meer te hebben,...

Wanneer Jezus hier zegt 'geef dat meisje te eten' mogen we daar een oproep in horen aandacht te besteden aan wat we kunnen noemen 'nazorg'.

'Hulpvraag, 'hulpverlening', 'nazorg',... ik weet het, het zijn koude woorden. Ik denk dat het evangelie vooral bedoelt: 'Laat elkaar niet los', en wel op langere termijn. Levinas spreekt van aanwezig blijven (met nadruk op blijven) in het lijden; trouw en betrokken. Dit laatste is soms lastiger dan ingaan op een eerste hulpvraag. Maar het is van fundamenteel belang.

Een eenzame mens opzoeken is goed. Maar hem blijven opzoeken, zodat de ander (en ook jezelf) een zekere vriendschap gaat ervaren. Da's niet alleen waardevol maar ook zo belangrijk. Dat vraagt trouw, dat vraagt engagement, dat vraagt 'je geven aan'. Niet altijd evident.

Een arm gezin bijstaan op vlak van het hebben van voeding is goed en mooi. Maar morgen is er een nieuwe dag. En volgende week een nieuwe week. En deze kinderen zullen opnieuw eten nodig hebben. Naast het werken aan een structurele oplossing blijft de concrete vraag naar voedsel voor heel wat mensen of gezinnen dagelijks bestaan. Eén keer eten naar hen brengen is mooi maar mager.

Een warme oproep dus, om, vanuit het woord van de Heer, elkaar eten te blijven geven. Letterlijk als dit moet, maar ook op vlak van daadwerkelijke nabijheid, telefoneren, berichtjes sturen,... Contact houden.

Het doet zoveel mensen deugd wanneer zij ervaren dat anderen met hen op weg gaan, en dit voor langere tijd. Ook dat is evangelie.

De Heer doet immers niet anders dan zó omgaan met ieder van ons.

kris