zondag 2 door het jaar - C

Het is Maria die aan Jezus zegt dat de wijn bijna op was. Prachtig. Zo is Maria, zo is zij bij ons. Meer dan wie ook kent zij onze noden. En ze doet niet anders dan deze noden kenbaar maken aan haar Zoon. Zij die Maria als hun Moeder in hun hart dragen voelen dit doorgaans haarfijn aan. Dat is ook de reden waarom zij met al hun noden dikwijls eerst naar haar gaan. Omdat ze weten en aanvoelen dat Maria hun noden bij Jezus brengt.

'Ze hebben geen wijn meer', zegt ze tegen Jezus. In deze woorden zitten al onze noden vervat, ons lijden, onze vragen, onze twijfels, zelfs onze zonden waarmee we naar haar mogen gaan. Met dit alles gaat zij naar de Heer. Ze legt het neer in zijn schoot. Met de moederlijke bede dat Hij er zich over wilt ontfermen. Wat Hij ook doet. Daarom niet altijd zoals wij het willen. Zoals God het wilt. Zoals de liefde het vraagt.
Wat dit laatste betreft blijven wij soms op onze honger zitten, omdat wij dikwijls willen dat de Heer onze problemen oplost zoals wij dat willen. Wat God altijd op de eerste plaats zal vragen is om in zijn dienst te komen, door te doen wat de Heer vraagt.

'Doe wat Hij jullie zegt', zegt Maria heel duidelijk. Concreet betekent dat: het evangelie lezen, de Heer erin ontmoeten, en doen wat het evangelie vraagt. Het is de weg van luisteren en gehoorzamen. Het is Jezus' stem diep in je hart volgen die vraagt in Gods liefde te blijven, en Gods liefde te zijn. Het is in de ander God ontmoeten die dorst naar liefde.

Zo zal inderdaad veel water in wijn veranderen: Eenzamen zullen namelijk opgezocht worden en zullen gemeenschap ervaren, mensen en gezinnen die letterlijk honger hebben zullen te eten krijgen, gevangenen zullen bezocht worden of krijgen brieven, bejaarden in woonzorgcentra zullen bezoek krijgen, buren zullen gekend zijn, mindervaliden zullen geen probleemgevallen zijn, stervenden zullen bijgestaan worden, enzomeer. En wel door ons toedoen, door ons jawoord, door ons toevertrouwen aan de Heer en aan Gods wil. Ja, door ons christelijk engagent kan heel wat water in wijn veranderen. U en ik, wij allen, zijn hiertoe gezonden en dragen daarin een immense verantwoordelijkheid.

Even terug naar het evangelie van vandaag. Er staat namelijk iets merkwaardigs in. Wanneer Maria aan Jezus laat weten dat de wijn bijna op is krijgt ze dat merkwaardige antwoord: ‘Vrouw, wat wilt u van Me?’ Mijn tijd is nog niet gekomen.’ In de loop der tijden zijn hier tal van homilieën, essays, boeken,... aan gewijd. Wat er ook van zij, feit is dat Maria er zich (schijnbaar) niet al te veel van aantrekt. Ze heeft haar zeg gedaan, ze heeft haar zorg geuit, en daarmee heeft ze gedaan wat ze vond dat moest gedaan worden. Haar Zoon kennende is ze er zeker van dat ze gehoord is geweest door Hem.
Vincenzo Paglia (spiritueel raadgever van Sant' Egidio) zegt hierover het volgende: 'We zouden deze stoutmoedigheid van Maria kunnen vergelijken met het gemeenschappelijk gebed van de christelijke gemeenschap, het gebed van de Kerk voor haar kinderen, opdat het ons en de wereld nooit aan wijn zal ontbreken.'
Het gebed van de Kerk zal inderdaad altijd gaande blijven, zoals Maria niet zal ophouden de noden van de wereld bij haar Zoon te brengen. Altijd gepaard (en da's niet onbelangrijk!) met de woorden aan ons gericht: 'Doe wat Hij jullie zegt'. 

Het is Jezus die het wonder verricht, maar Hij heeft ons nodig die naar zijn Moeder luisteren en gehoor geven aan de oproep van het evangelie.

Laat ons Maria's aanwezigheid diep koesteren. Laten we met onze noden naar haar gaan, zoals een kind naar zijn moeder gaat. Maar laten we ook haar oproep ernstig nemen waar ze zegt te doen wat Jezus vraagt. Mogen we als christenen, in alle nederigheid, maar met evangelische moed, alzo het verschil maken in deze wereld. Ja, laat ons Liefde zijn, beeld en gelijkenis van God. 

Kijk om je heen. Zie de dorst. En les haar; doorheen gebed en leven getekend door goedheid.

kris