zaterdag in week 2 door het jaar

... want volgens hen had Hij zijn verstand verloren.

Wie leeft in de geest van Jezus zal beslist voor velen in 'de wereld' ook z'n verstand verloren hebben. Voor 'de wereld' is het immers dikwijls niet meer dan normaal dat je die dingen nastreeft die het eigenbelang dienen. Terwijl het evangelie oproept het gemeenschappelijk belang te dienen, of nog beter gezegd: Gods belang. En het belang van God gaat niet over het bevredigen van je eigen ego, maar wel over liefde tot de naaste, tot allen.

En dan hebben we het over het belichamen van Gods goedheid, over het beantwoorden aan zijn oproep tot vergeving en het werken aan verzoening, over het streven naar een eerlijk economisch systeem, over het delen met hen die minder hebben, over het respectvol omgaan met moeder aarde, over geweldloosheid, gemeenschap, verkondiging,...

Wie deze weg gaat zwemt, jammer genoeg, dikwijls tegen de grote stroom in. Het vraagt moed dit vol te houden. Het vraagt nederigheid niet hoogmoedig te zijn. Het vraagt vooral heel veel liefde niemand te veroordelen maar naar eer en geweten trouw je weg te blijven gaan. En wel in naam van de Heer, vanuit een innige verbondenheid met Hem.

Laten we het samen doen, als Kerkgemeenschap, onze bewust zijnde dat we de wereld zijn ingezonden. Laten we, naar de woorden van paus Franciscus, geen angst hebben onze handen vuil te maken. Laten we eenvoudig en oprecht, biddend en dankbaar, de straten van onze dorpen en steden vullen met Gods liefde door ieder ander te beminnen met de liefde waarmee God elke mens bemint.

Moge ons hart geopend zijn voor God en gericht naar de wereld. Mogen we bescheiden zijn maar niet laf, klein maar niet weggedoken, liefdevol en dapper. Mogen we op de eerste plaats biddende mensen zijn; mensen die vanuit het ontmoeten van God zich engageren in de wereld; ieder naar zijn roeping en mogelijkheden; naar daad, woord en gebed.

kris