vrijdag na de Openbaring
Jezus beval de melaatse om met niemand over zijn genezing te praten.
Dit horen we bij meerdere genezingsverhalen. Op het eerste zicht kan dat merkwaardig overkomen. Juist zij zouden een prachtige getuigenis kunnen brengen over Jezus, over wie Hij was en wat Hij gedaan heeft. Maar nee, ze moesten zwijgen... De genezene van vandaag moest zich wel gaan laten zien aan de priesters, en een offer brengen voor zijn reiniging (zoals Mozes het voorgeschreven heeft), dit als getuigenis voor de mensen. Maar dan nog mocht hij er met niemand over praten.
De reden tot het moeten zwijgen ligt in het feit dat Jezus zijn weg nog niet ten einde toe was gegaan. Het getuigenis zou fundamenteel onvolledig zijn geweest. De genezene zou een Messias verkondigen zonder kruis, zonder opstanding, een soort weldoener die in wezen (nog) geen verlossing had gebracht.
Nee, Jezus moest eerst de weg van het kruis gaan, en voorgaan. Hij moest zijn solidariteit nog tonen met de diepst lijdende mens. Hij moest nog de duisternis in, tot in de donkerste krochten, om de meest vervreemde zielen van God op te lichten om hen te brengen in de genade van de Opstanding, Hem door de Vader geschonken. Daarin ligt de verlossing voor ieder van ons.
Hem verkondigen zonder deze weg zou een grote vergissing zijn. En vooral: uiterst onvolledig.
Wat wij hieruit kunnen leren is dat Christus volgen zonder zijn kruis eigenlijk geen zin heeft. En als het al zin heeft is het fundamenteel onvoltooid. Ware navolging is Hem volgen tot onder het kruis, of om het met de woorden van de kleine Theresia te zeggen: 'Een leven leiden van liefde is niet je tenten opslaan op de Taborberg, maar het is met Jezus de weg van Calvarie gaan en het kruis zien als een schat'.
Ja, het kruis zien als een schat; een schat van liefde, ons gegeven, voor ons gegaan. Laat ons het kruis aanschouwen, Christus’ liefde doorgronden, om van Hem te ontvangen, van Hem te leren, met Hem te gaan.
kris
Ook weer mooie lezingen vandaag. Lezingen die passen bij de Openbaring van de Heer. Jezus treft een man aan die overdekt is met huidvraat. Die man kan zichzelf niet reinigen. Hij doet dan ook een beroep op Jezus van wie hij vermoedt dat Hij de alreine is. ‘Als Gij wilt, kunt Gij mij reinigen’, roept hij uit. En Jezus raakt hem aan en hij mag zich laten zien aan de priesters. Hij mag een negatieve Coronatest voor gaan leggen en hij mag uit quarantaine. Zo openbaart Jezus zich als de Redder die al onze ziekten en kwalen en zelfs onze zonden wegneemt. Die man met huidvraat is een beeld van de wereld. De wereld was toen en is ook nu nog overdekt met onreinheid. Daarvoor komt Jezus als de Salvator mundi, als de Redder van de wereld. En Sint-Jan zegt dat Hij niet komt met water alleen, dus niet enkel met doopwater dat onze zonden afwast. Zondag gaan we horen hoe Jezus zich door Johannes de Doper laat dopen en al onze zonden op zich neemt om ze af te laten wassen door het doopwater van Johannes de Doper. Zelf heeft Jezus immers geen zonden. Toch is dit doopsel van Jezus onvoldoende om ons rein te maken. Daarvoor is meer nodig. Bloed, zegt Sint-Jan. Jezus moet sterven op het kruis om de wereld weer in het spoor van God te krijgen. Zijn doopsel was al een ingaan in de dood op het kruis, het was al een opgaan naar Calvarie. En zowel bij Jezus’ doopsel als bij Zijn kruisdood was de H. Geest aanwezig. Bij Zijn doopsel rustte de H. Geest op Hem in de lichamelijke gedaante van een duif. Bij Zijn dood, toen Zijn bloed wegvloeide uit Zijn lichaam, gaf Hij de geest. Dat was al de H. Geest die Hij over de wereld uitblies. Drie getuigen van Gods menslievendheid: het water van de doop, het bloed van het kruis en de H. Geest. Dat is het getuigenis van God en als wij geloven in de Zoon, worden wij rein: door water, bloed en H. Geest. De openbaringen aan de H. Zuster Faustina, de openbaringen van Gods barmhartigheid aan deze mystica, tonen ons dat: Jezus uit wiens hart twee stralen komen, een witte en een rode. De witte straal van het doopwater, de rode straal van Jezus’ bloed op het kruis. Toen Jezus’ dode hart op het kruis door de lans van de soldaat werd doorboord, kwam er ook bloed en water uit. Door dat water en bloed en door de kracht van de H. Geest wordt de wereld weer mooi en puur.
BeantwoordenVerwijderenAlweer hartelijk dank Pr. Daniël en Kris !
BeantwoordenVerwijderenNu verstaan wij duidelijker over dat water en bloed en de Kracht van Zijn Geest !
Heer leer ons ons kruis(je) te dragen in vreugde,maar vooral in liefde puttend uit Zijn
Liefde !
er is niemand die Gods gedachten kan lezen, dus ik zou wel iets voorzichtiger zijn als u bepaalde redenen aangeeft die volgens u de reden zijn
BeantwoordenVerwijderenBeste anoniem, ik kan echt niet begrijpen wat u met uw reactie bedoelt. Noch het woord van Kris noch dat van mij kan een aanleiding zijn om deze reactie neer te schrijven. U mag altijd zeggen wat u tegengaat in ons woord, maar nu begrijp ik echt niet wat u bedoelt.
Verwijderendaarom juist is 'anoniem' anoniem...
BeantwoordenVerwijderenik ga geen ruzie maken en wens iedereen een vredevol 2022.
BeantwoordenVerwijderenMeestal zie ik ook de splinter in andermans oog en niet de balk in mijn eigen oog.
Mijn reactie was op de zin van: 'De reden tot het moeten zwijgen ligt in het feit dat...'
Die reden weet enkel God, en daar heeft Christus zijn redenen voor die wij niet kennen. En staat ook niet in het evangelie.
Beste Anoniem,
Verwijderenblij dat je het zo opneemt.
Het is waar, de reden om iets ligt altijd bij God, en wij - mensen - begrijpen dat niet altijd. Het Woord 'verstaan' is in die zin altijd een stukje 'gissen'. Anderzijds is het Woord ons gegeven met de bedoeling de diepte ervan te doorgronden. En het is goed af en toe aan 'dieptelezing' te doen, waarmee ik wil zeggen dat het heilzaam is om achter de woorden de diepere betekenis te bevroeden. Niet makkelijk. Soms lukt dit, andere keren niet. Ik denk dat het 'biddend lezen' daarin heel belangrijk is, met de vraag: 'God, doe en leer me begrijpen'.
Waarmee ik niet wil zeggen dat ik de pretentie zou hebben het altijd goed en in waarheid te begrijpen.
Deze blog kan in deze een zinvol medium zijn. Laat verschillende inzichten maar horen. Dit kan alleen maar verrijkend zijn.
Ook in dergelijke bloggesprekken kan God zich openbaren... Waarom niet?
Dus, blijf maar schrijven.
En zoals je zelf zegt: zonder ruzie te maken. Dat heeft inderdaad geen zin.
Ook voor jou een Vrede-vol 2022 !
Hartelijk, kris