dinsdag in week 20 door het jaar

OMWILLE VAN MIJN NAAM
(Bij Mt 19, 23-30)

Beste mensen, vandaag wordt Bernardus van Clairvaux herdacht. Bernardus kwam uit een adellijk geslacht. Hij heeft grote bekendheid gekregen door alles wat hij in zijn leven gedaan heeft om het kloosterleven een nieuwe impuls te geven.
Zijn ouders waren zeer religieus. Al hun zeven kinderen zijn uiteindelijk naar het klooster gegaan. Hun kasteel was als het ware in een half klooster veranderd.
Bij zijn intrede in het klooster van Cîteaux was Bernardus niet de enige. Nog vijf familieleden traden tegelijk met hem in. En nog dertig edellieden! Zoiets kun je je bijna niet voorstellen .
Het waren sterk gemotiveerde mannen met een brandend verlangen om hun leven aan God te geven. Veel kloosters waren in die tijd groter en groter geworden. Een groot deel van de monniken leefde niet meer echt volgens de oorspronkelijke kloosterregel waarbij eenvoud en soberheid horen.
Bernardus  en zijn volgelingen zorgden voor nieuwe stichtingen die veel strenger de oorspronkelijk Regel volgden. De groep nieuwe kloosterlingen  waren vol ijver om het vuurtje weer aan te wakkeren, en om mee te werken aan nieuwe stichtingen in veel andere Europese landen. Het was een stroom van herbronning: leven in eenvoud, en uitgaand van het evangelie.
Niet hun theoretische kennis was het belangrijkste, maar in plaats daarvan het beleven van het Woord uit de Schrift.

Vandaag  in het evangelie van Matteüs ontmoeten we zoekende mensen, zomaar een man, maar ook zijn eigen leerlingen die van Jezus les krijgen in het loslaten van datgene wat niet vruchtbaar is.

In Matteüs 19, voorafgaand aan onze tekst heeft Jezus een gesprek met een goedwillende man die aan Hem vraagt wat hij moet doen om het eeuwig leven te verwerven. De man blijkt best beslagen ten ijs te komen, kent de Wet van Mozes en onderhoudt die ook. Toch druipt hij uiteindelijk terneergeslagen af: hij had namelijk veel bezittingen.

Nadat deze man vertrokken is, volgt het gesprek met Jezus’ leerlingen over een ernstige uitspraak van hem Slechts met grote moeite zal een rijke het koninkrijk van de hemel binnengaan. Ik zeg het jullie nog eens: het is gemakkelijker voor een kameel om door het oog van een naald te gaan dan voor een rijke om het koninkrijk van God binnen te gaan.
Hierop reageren de leerlingen ontzet., want ook zij hebben wel alles achtergelaten wat hen dierbaar was, maar ‘bezitten’ ze misschien toch nog te veel op een andere manier? En zouden zij dan niet dat koninkrijk binnen mogen gaan?
Gelukkig krijgen ze een heel bevestigend antwoord van Jezus. Zij, en ook anderen die zich helemaal gegeven hebben, hoeven daar niet over te twijfelen, althans als ze dit gedaan hebben omwille van mijn Naam.

Wat betekent het als Jezus zegt 'Omwille van mijn Naam'?
Kijken we even naar onszelf: Ook wij hebben goede bedoelingen. We zullen dan wel niet geroepen zijn om ‘alles’ achter te laten en Hem op diezelfde manier te volgen, maar, wel wordt ons gevraagd om helemaal te kiezen voor Hem. Dat hoort bij elke roeping.
Waarschijnlijk houden we ook niet van dat smalle weggetje, en willen we ons helemaal niet door het ‘oog van de naald’ wringen om aan die andere kant te komen.

Wij horen ook niet bij de edellieden die met Bernardus meegingen. Toch zijn wij in de diepte van onze binnenkant wel ‘van adel.’ Wij zijn kostbaar in Gods ogen (Jes43,4), of je nu rijk bent of arm, gezien of ongezien, met talenten of minderbegaafd, in een klooster woont of daarbuiten. De innerlijke adeldom is daar helemaal niet van afhankelijk. Als we in ons leven hetgeen ons te doen staat, door een eenvoudig woord verbinden met Hem, dan kunnen we ‘in en met zijn Naam voor Hem ons leven geven. De naam ‘Jezus’ betekent: Jahweh redt. Krachtiger kunnen wij niet in het leven staan.

Laten we bidden

Goede Vader,
wij vragen U om de kracht en de gewoonte
om het vuur van onze liefde
altijd te kunnen verbinden met Jezus’ naam,
zodat wij vruchtbaar mogen zijn
voor zijn rijk van vrede.
Amen

Beste mensen, onze grootste rijkdom is niet dat we veel bezittingen hebben, maar dat we kostbaar zijn in Gods ogen, en dat we geroepen worden om in zijn naam mee te mogen werken aan zijn rijk.
Ricky


Om mee op weg te gaan

Vandaag zou je aandacht uit kunnen gaan naar het eerbiedig en liefdevol noemen van zijn Naam.

Af en toe zou je je werk even kunnen onderbreken om je te realiseren wat je in die Naam uitspreekt en doet.

Alleen het noemen van de Naam kan al een krachtig gebed zijn, wat iets toevoegt aan je innerlijk leven van verbondenheid met de Eeuwige.

Reacties

  1. Dank U Bernardus, Hij en zijn volgelingen zorgden voor nieuwe stichtingen die veel strenger de oorspronkelijk Regel volgden. De groep nieuwe kloosterlingen waren vol ijver om het vuurtje weer aan te wakkeren, en om mee te werken aan nieuwe stichtingen in veel andere Europese landen. Is dat ook niet onze taak nu in deze tijd waarin alles vervlakt en waar alles mag en moet kunnen. Ik denk dat wij in deze tijd waarin wij nu leven, meer mensen moeten durven opstaan zoals Bernardus, die niet hun theoretische kennis als het belangrijkste beschouwen , maar in plaats daarvan het beleven van het Woord uit de Schrift. Mensen die radicaler Jezus willen volgen , opofferingen willen doen, om zo een nieuwe wind te kunnen laten waaien in onze kerk van vandaag. Een gezegende dag toegewenst .

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zo mooi en helder gebracht , vertaald naar deze tijd. Begrijpelijk.....en en nu is het aan ons.🙏20 augustus 2024 om 09:33

    Geerte

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten