maandag in week 18 door het jaar

EEN LEVENGEVENDE OPDRACHT
(Bij Mat 14, 13-21)

Alvorens Jezus enkele broden en vissen vermenigvuldigde zodat iedereen voldoende te eten had, zei Hij eerst tot zijn leerlingen: ‘Geven jullie hen maar te eten’.

Wij hebben de Heer nodig om elkaar tot voedsel te zijn, maar Hij heeft evenzeer ons nodig om Hem tot voedsel voor de wereld te laten zijn. Deze niet mis te verstane opdracht die de Heer aan zijn leerlingen gaf, mogen we ook aan onszelf richten. Het is een opdracht voor de Kerk, voor iedere gedoopte, voor ieder die zich christen weet.

De Heer heeft ons nodig! Hij roept ons. Hij vraagt ons zijn voedsel uit te delen in deze wereld. Hij vraagt ons instrument te zijn van Gods goedheid. En het blijft waar: het is de Heer – en Hij alleen – die de diepste spirit is van het uitdragen van Gods liefde. Maar Hij heeft ons nodig. Hij vraagt ons in zijn dienst. Het is een opdracht die Hij dagelijks in ons hart legt.

De opdracht om de broden en de vissen, waarover het evangelie vandaag spreekt, uit te delen, mogen we zowel letterlijk als spiritueel interpreteren.
Letterlijk: miljoenen mensen hebben nog steeds honger en leven in extreme armoede. Godgeklaagd! De Kerk zou op de barricade moeten staan om dit onrecht aan te klagen en daadwerkelijk te bestrijden, zowel ver weg als in onze eigen streken.
Maar ook spiritueel: wie wil zien en horen, zal vaststellen dat er onder de mensen vandaag een geweldige dorst leeft naar spiritualiteit, zowel op het vlak van religiositeit als van puur humane zingeving. Vanuit de rijkdom van de Kerk – ons door de Heer gegeven – kunnen en moeten we een antwoord geven op de vele diepe levensvragen die de samenleving, en elke mens individueel, zich stelt. Door warme vriendschapsbanden aan te knopen en het ‘goede gesprek’ te voeren, kan de Kerk – wat dit betreft – heel betekenisvol aanwezig zijn in de wereld.

Naar de Mis gaan is goed en nodig. Maar willen we eucharistische mensen zijn – waartoe de Mis oproept – zullen we ‘gevend’ in de wereld moeten staan, ons bewust zijnde dat de Heer ons daartoe de opdracht geeft: ‘Geven jullie hen maar te eten’.

Laten we dit doen als een blijde gemeenschap, als christenen die fris en dankbaar in het leven staan, diep verbonden met elkaar in de Heer.

Laten we bidden

Vader,
moge uw Geest ons aanzetten
tot mensen die uw liefde uitdragen
door zowel materieel als spiritueel
de naaste bij te staan.
Moge Jezus, onze Broeder en Heer,
hierbij het levend Hart zijn.
In zijn naam.
Amen.

Zegen over deze nieuwe week.
Van harte, kris

---

Om mee op weg te gaan

God spreekt iedere mens aan en nodigt hem of haar uit zijn goedheid uit te dragen. Hoe ervaar ik dat?

Voel ik mij, vanuit mijn gebedsleven, zo verbonden met de Heer, dat ik niet anders kan dan mijn naaste dienen?