dinsdag in de 4e paasweek
Jezus zegt ons vandaag: 'Mijn schapen luisteren naar mijn stem, Ik ken ze en zij volgen mij.'
De herder roept en blijft roepen. Ook al zal de roep van de Heer niet op alle momenten van het leven even duidelijk of expliciet zijn, Hij blijft roepen. Zo wat alles kan Hij gebruiken om ons ‘aan te spreken’: de stilte in ons gebed, heilige teksten, ontmoetingen, kunst, natuur, momenten van vrede en vreugde, berouw, stormen, tegenslagen, woestijnervaringen, eenzaamheid, ziekte, sterven, rouw,... in alles kan zijn stem weerklinken: 'Kom, en volg mij'.
Bedoeling is dat we gevoelig worden voor Gods ‘spreken’. Dit vraagt om waakzaamheid; een innerlijke alertheid om de stem van God gewaar te worden. Het gaat over een gebedshouding waar onze innerlijke wifi afgestemd is op de Heer. Om te ‘horen’ en te volgen.
Want ‘zien’ of ‘horen’ is één zaak. Volgen is nog een andere zaak. Dit laatste vraagt keuze van onzentwege. Het vraagt moed, discipline. Maar vooral veel liefde. Ja, we moeten er iets voor ‘doen’, het gebeurt niet zomaar.
We mogen er van uitgaan dat de keuze de Heer te volgen ons niet onbeloond zal blijven. Innerlijke vrede, stille vreugde, zullen ons dikwijls vergezellen. Het is een vrede die geworteld is in God zelf. Het is die vrede die de Heer aanbood na zijn verrijzenis; de Heer zelf.
Geliefde mensen, laat ons alert leven. In zowel kleine zaken zoals schijnbaar toevallige ontmoetingen met mensen, alsook in grotere zaken zoals bijvoorbeeld heel het coronaverhaal, is de Heer aanwezig.
Zelfs in het kwaad is Hij tegenwoordig en wenkt Hij. Niet dat Hij het kwaad wilt, maar de Heer laat de mens niet en nooit los, en is dus aanwezig in alles, en kunnen wij Hem daarin ook ontmoeten; soms als gekruisigde, soms als opgestane. Altijd wenkt Hij, en nodigt Hij uit ons aan Hem te schenken. Om zijn liefde te zijn, of daarin te groeien.
kris
De herder roept en blijft roepen. Ook al zal de roep van de Heer niet op alle momenten van het leven even duidelijk of expliciet zijn, Hij blijft roepen. Zo wat alles kan Hij gebruiken om ons ‘aan te spreken’: de stilte in ons gebed, heilige teksten, ontmoetingen, kunst, natuur, momenten van vrede en vreugde, berouw, stormen, tegenslagen, woestijnervaringen, eenzaamheid, ziekte, sterven, rouw,... in alles kan zijn stem weerklinken: 'Kom, en volg mij'.
Bedoeling is dat we gevoelig worden voor Gods ‘spreken’. Dit vraagt om waakzaamheid; een innerlijke alertheid om de stem van God gewaar te worden. Het gaat over een gebedshouding waar onze innerlijke wifi afgestemd is op de Heer. Om te ‘horen’ en te volgen.
Want ‘zien’ of ‘horen’ is één zaak. Volgen is nog een andere zaak. Dit laatste vraagt keuze van onzentwege. Het vraagt moed, discipline. Maar vooral veel liefde. Ja, we moeten er iets voor ‘doen’, het gebeurt niet zomaar.
We mogen er van uitgaan dat de keuze de Heer te volgen ons niet onbeloond zal blijven. Innerlijke vrede, stille vreugde, zullen ons dikwijls vergezellen. Het is een vrede die geworteld is in God zelf. Het is die vrede die de Heer aanbood na zijn verrijzenis; de Heer zelf.
Geliefde mensen, laat ons alert leven. In zowel kleine zaken zoals schijnbaar toevallige ontmoetingen met mensen, alsook in grotere zaken zoals bijvoorbeeld heel het coronaverhaal, is de Heer aanwezig.
Zelfs in het kwaad is Hij tegenwoordig en wenkt Hij. Niet dat Hij het kwaad wilt, maar de Heer laat de mens niet en nooit los, en is dus aanwezig in alles, en kunnen wij Hem daarin ook ontmoeten; soms als gekruisigde, soms als opgestane. Altijd wenkt Hij, en nodigt Hij uit ons aan Hem te schenken. Om zijn liefde te zijn, of daarin te groeien.
kris
Het christendom, het geloof in Jezus als de Christus breidt zich uit. Ook de heidenen in Antiochië horen ervan en nemen Jezus aan als hun Heer. De jonge Kerk in Jeruzalem hoort ervan en stuurt Barnabas naar Antiochië. Van Barnabas wordt iets gezegd dat ik ook over mezelf zou willen horen op mijn begrafenis. Nu moet men dat nog niet van mij zeggen, ik ben nog onderweg, maar het is wel een streefpunt voor ons allen: ‘een goed man (een goede vrouw), vol van de H. Geest en geloof’. En daar in Antiochië werden de eerste gelovigen voor het eerst christenen genoemd, gezalfden, mensen die leven in het spoor van de grote Gezalfde, Christus zelf. Het is echter allemaal zo eenvoudig niet. In het evangelie vragen de Joden op de man af of Hij de Christus is. Messias is het Hebreeuwse woord voor het Griekse Christus dat in het Nederlands Gezalfde betekent. Jezus verwijst naar Zijn werken. Wie tot Zijn schapen behoort, erkent Hem en gelooft in Hem. De evangeliën dragen vaak in zich de sporen van de tijd waarin ze geschreven zijn. De evangelisten vertellen over Jezus maar het is tegelijk een boodschap voor de tijd waarin zij leven. Het tiende hoofdstuk van het Johannesevangelie over de goede herder lijkt ook zulke elementen te bevatten. De Joden namen het niet dat de christenen zo in Jezus geloofden en probeerden dat geloof te ondermijnen. Ze wilden zelf de goede herder zijn. Ze konden Jezus’ aanspraak op uniciteit niet aanvaarden. Zo kon Johannes zondag zeggen dat Jezus de deur is, de enige. Alle anderen die de Kerk binnen willen dringen om er de baas te spelen, zijn dieven en rovers. Ze willen de christenen, de schapen afslachten. Johannes zegt dat dat al in Jezus’ aardse leven het geval was. Toen konden de joodse overheden het ook niet aan dat Jezus goddelijke aanspraken had en ze verwezen Hem naar het kruis. Het is van alle tijden. Iedereen wil onze herder zijn. Toch ben je met Jezus als herder nog niet zo slecht af, want eigenlijk alleen met Hem ben je zeker van het volle leven. Veel anderen beloven wel, maar ze kunnen het niet waarmaken. Met Jezus wordt waar wat Kris hierboven zegt. In alles is Hij bij ons en in Hem wordt alles goed.
BeantwoordenVerwijderen"We mogen er van uitgaan dat de keuze de Heer te volgen ons niet onbeloond zal laten. Innerlijke vrede, stille vreugde, zullen ons dikwijls vergezellen. Het is een vrede die geworteld is in God zelf. Het is die vrede die de Heer aanbood na zijn verrijzenis." (,, Kris)
BeantwoordenVerwijderenHoe meer het leven zijn weg gaat, hoe duidelijker het wordt dat de keuze voor de Heer zinvol
is
Wàt een aanmoediging om te léven met ,door en in HEM ! Daarvoor nogmaals mijn allerbeste dank om 't ons duidelijk te maken !!!Ja Jezus volgen ,Hem de eerste plaats geven in ons aards leven is ook soms "lijden" aanvaarden ! Maar met Hem weer opstaan zichzelf en de naaste "liefhebben ,vergeven !Dit alles beleven door Zijn Geest !Hem in ons leven de eerste plaats geven !
BeantwoordenVerwijderenJa Kris, God zijn voetsporen ontdekken in mijn leven...
BeantwoordenVerwijderenSoms zie ik ze, vaker niet.
Hoe zou ik willen dat ik ze altijd zag, die voetsporen van onze Heer.