zaterdag in week 5 door het jaar
De Heer God riep de mens: ‘Waar ben je?’
Liefde laat nooit in de steek. En daar God liefde is, laat Hij dus de mens nooit los. Nooit! Zelfs niet wanneer hij zondigt of zich van Hem afkeert. Na van de verboden vrucht gegeten te hebben zoekt Hij Adam en Eva liefdevol op en vraagt waar ze zijn. Ja, soms verbergen we ons voor de Heer en sluiten ons op in onszelf. Iedere keer als we handelen tegen de liefde steken we ons als het ware weg, omdat we - wanneer we luisteren naar ons diepste geweten - beschaamd zijn. Maar, ondanks onze nee-woorden, ondanks die schaamte, zal God blijven opzoeken en vragen: 'Waar ben je?' Telkens opnieuw vraagt Hij ons ons niet te verbergen voor zijn liefde.
Adam, die zich wellicht bewust was van de zonde die hij had begaan, was bang toen de Heer in zijn nabijheid kwam. Daarom verborg Hij zich ook. Je moet je eens voorstellen: God komt je huis binnen wandelen en je bent je plots bewust van je nee-woorden jegens Hem. Weinigen zouden in zijn armen vliegen. Ik denk dat de meesten zich zouden schamen. Het is dan ook niet fijn je zonde te erkennen, al zeker niet voor het aanschijn van God.
In ons eigen gecreëerd geweten pleiten we ons graag vrij. Adam deed dat ook. Hij gebruikt zelfs Eva om zijn schuld op haar te schuiven. Maar ook onze nee-woorden minimaliseren ... ach, we zijn er allemaal kunstenaars in.
Maar, hoe barmhartig God ook is, Hij neemt de zonde serieus. Met Adam en Eva de deur van het Paradijs te wijzen heeft Hij er hen attent op gemaakt dat de mens Hem wel degelijk nodig heeft. Niet om te gebruiken, wel om van te leven, en om te weten waar het in het leven op aan komt.
Wie zonder God leeft, leeft naast de bedoeling van het leven. Het kan zelfs dramatische gevolgen hebben. Dat toont ons het verhaal van Kaïn en Abel. Dat toont ons de oorlog in Oekraïne. Maar dat toont ook ons eigen leven wanneer we God buitensluiten.
Laat ons in de liefde blijven, en vanuit de liefde leven, als door Christus verloste mensen.
Ja, moge Gods wil geschiede op aarde, zoals in de hemel.
Laten wij bidden ...
Vader,
blijf ons roepen,
ook als we ons wegsteken.
Ontferm U over ons
in uw barmhartigheid.
Mogen we de draad van de liefde
altijd opnieuw weer opnemen,
als kinderen van uw licht.
In Christus, onze Heer.
Amen.
Een mooi weekend,
kris
Héél mooi gebed !
BeantwoordenVerwijderenSteeds weer opstaan ,dag in dag uit !
Onze tong bedwingen o.a.met lichtvaardig oordeel !
Toen ik vanmorgen begon met het Bijbelcitaat was ik meteen heel verrast om te lezen dat de wonderbare broodvermenigvuldiging een voorafbeelding is van de Eucharistie. Ineens was het voor mij geen verhaal meer maar het ging voor mij leven. Maar later schrok ik erg van de verwijzing naar de oorlog in Oekraïne. Mensen die zich losgemaakt hebben van God komen in die ellende zoals etc. Ik hoop dat ik het verkeerd begrepen heb Kris want dan zou al het lijden en alles wat je overkomt je eigen schuld zijn. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Roosje
BeantwoordenVerwijderenWe hebben als mens altijd de vrije keuze om goed of kwaad te doen. Daarbovenop maken we allen deel uit van een gebroken schepping. Veel lijden doen we onszelf of elkaar aan. Ander soort lijden komt voort uit de omstandigheden of verkeerd omgaan met de natuur enz... God is en blijft in dit alles aanwezig als een liefhebbende Vader die meelijdt met zijn kinderen. De schepping is goed bedoeld (Hij zag dat het goed was), maar hoe gaan we ermee om (met de mens, de natuur enz...)? Maken we de droom van God waar?
VerwijderenEr kan geen vrede zijn zonder gerechtigheid. Oorlog is een strijd voor gerechtigheid.
VerwijderenIk denk dat de meeste oorlogen een kwestie zijn van macht en geld, niet van gerechtigheid.
VerwijderenEn wat is dan gerechtigheid volgens u?
Verwijderengerechtigheid is dat God, iedere mens en de natuur tot hun recht komen
Verwijderen"vanuit de liefde leven, als door Christus verloste mensen..." Ja, we zijn zondaars, maar 'verloste' zondaars! Dat is de kracht en de vreugde van ons leven.
BeantwoordenVerwijderen"Iedere keer als we handelen tegen de liefde steken we ons als het ware weg, omdat we - wanneer we luisteren naar ons diepste geweten - beschaamd zijn. " Wat ben ik blij dat ik als zondige mens altijd mag thuiskomen bij onze God, zoals ik ben, écht thuiskomen in die onmetelijke ruimte van Gods barmhartige hart. Blij dat ik 'mag' zijn wie ik ben, zoals ik ben met alles erop en eraan, goed én kwaad. Zó heeft God mij lief. Met het verlangen van Zijn kant om mij beter en mooier te maken door alles heen. "In de eenvoud van mijn hart heb ik alles gegeven" (Theresia van Lisieux).
BeantwoordenVerwijderenIk sterf niet, ik ga het Leven binnen
Verwijderen