zondag 7 door het jaar A

De overweging van deze zondag is ontleend aan Preken.be

'Keer degene die je op de rechterwang slaat, ook de linkerwang toe. Als iemand je onderkleed van je wil afnemen, sta hem dan ook je bovenkleed af. Heb je vijanden lief en bid voor wie jullie vervolgen.'

Zusters en broeders,
het zijn harde en veeleisende woorden van Jezus. Maar als we ze verbinden met de laatste woorden van het evangelie, veranderen ze van toon. Daar zegt Jezus: 'Wees volmaakt, zoals jullie hemelse Vader volmaakt is.' Dat is natuurlijk onmogelijk, want hoe zouden wij even volmaakt kunnen zijn als God? Maar als we die woorden verbinden met het scheppingsverhaal, klinken ze al helemaal anders. Daar lezen we dat God de mens schiep als zijn evenbeeld. Wij zijn dus Gods evenbeeld, dus is het vanzelfsprekend dat wij ons gedragen zoals Hij.

En wat zegt Jezus over Hem? 'Hij laat zijn zon opgaan over goede en slechte mensen en laat het regenen over rechtvaardigen en onrechtvaardigen.' God strooit zijn gaven van liefde en vrede dus uit over iedereen, zowel over goede mensen als over slechte mensen. Daarin bestaat zijn heiligheid, en Hij vraagt dat de mens, die Hij als zijn evenbeeld  geschapen heeft, dat ook zou doen: geen haat dragen, maar liefde, geen wraak nemen of wrok koesteren, maar uw naaste beminnen zoals uzelf, hoorden we in de eerste lezing. En dat zijn ook woorden van Jezus.

Wat Jezus verkondigt, is dus niets anders dan de toepassing van die heiligheid op ons dagelijks leven. Het zijn geen wetten, maar aansporingen. En tegelijk zijn het ook waarschuwingen tegen wat er gebeurt als we niet naar die aansporingen luisteren.

'Heb uw vijanden lief' is een van die wereldvreemde en onmogelijk klinkende waarschuwingen, maar probeer je eens voor te stellen dat Jezus zou gezegd hebben: ‘Hou bovenal van God, en hou evenzeer van uw naaste als van uzelf, maar uw vijanden moet je haten’: hoe zouden wij ons daarbij voelen? Zou ons dat tot het diepste geluk brengen? Ieder van ons heeft wel iemand, misschien meer dan één iemand, die niet direct onze beste vriend of vriendin is. Iemand van wie we moeilijk kunnen houden. En toch... 'Bemin', zegt Jezus.

We worden opgeroepen te streven even heilig te zijn als God. En dat doen we als we leven en denken naar de woorden en daden van Jezus. Zijn maatstaf is vergeving, verzoening, liefde. Als we dat doen, is er in ons leven niet eens plaats voor geweld, ruzie, ontrouw, bedrog en meer van die dingen die het leven van onszelf en anderen ongelukkig maken. Dan is er wél plaats voor rust, voor vriendschap, voor geluk, voor harmonie, voor ogen vol blijdschap en hartelijkheid.

Wil dat nu zeggen dat we ons moeten laten doen? Dat we geweld, diefstal, bedrog enzovoort zomaar moeten toelaten, en we er ons niet mogen tegen verzetten? Dat mogen we wel, maar we mogen geweld niet beantwoorden met geweld, diefstal niet met diefstal, haat niet met haat, enzovoort.

Zusters en broeders,
even volmaakt, even heilig als onze Vader in de hemel kunnen wij en de mensheid niet zijn, maar we kunnen er wel naar streven. Streven naar liefde, naar vrede, naar vreugde, en alles uit de weg gaan wat dat streven hindert of onmogelijk maakt. Zélf liefde zaaien, zelf vrede geven, zelf geluk uitdragen, zelf vreugde delen. Het maakt onszelf en de wereld om ons heen alleen maar beter en mooier. Het loont dus écht de moeite om ernaar te streven even volmaakt te zijn als onze Vader in de hemel, ook als we daar niet altijd in slagen.

Laten wij bidden ...

Vader,
mogen wij,
die naar uw beeld geschapen zijn,
uw liefde zijn voor ieder.
Moge Jezus het levend hart zijn
van dit gebeuren.
In zijn naam.
Amen.